пасле́дак, -дка, мн. -дкі, -дкаў, м. (разм.).

1. Апошняе дзіця ў сям’і.

2. мн. Рэшткі чаго-н.

Даесці паследкі.

◊

На (самы) паследак — у апошнюю чаргу, на самы канец.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

пе́ршынец, -нца, мн. -нцы, -нцаў, м.

1. Першае, старэйшае дзіця.

2. перан., чаго або які. Тое, што з’явілася, створана першым па часе (высок.).

Наваполацкі нафтаперапрацоўчы завод — п.

Беларусі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

Néugeborene

sub n -n, -n нованаро́джанае дзіця́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Pflégekind

n -(e)s, -er прыёмнае дзіця́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

úngezogen

a нявы́хаваны, грубы́, непаслухмя́ны (пра дзіця)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Bánkert

m -s, -e уст. пазашлю́бнае дзіця́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Wéchselbalg

m -(e)s, -bälge дзіця́-вы́радак

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

су́сліць несов., разг. су́слить, сусо́лить;

дзіця́ с. па́льцы — ребёнок су́слит (сусо́лит) па́льцы

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

калыха́ць scháukeln vt; wíegen vt;

калыха́ць дзіця́ ein Kind wíegen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

раско́рмліваць mästen vt, áuffüttern vt, fett máchen; ǘberernähren vt (дзіця)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)