Гі́ля-гі́ля-гі́ля ’выклічнік для адгону гусей’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Гі́ля-гі́ля-гі́ля ’выклічнік для адгону гусей’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Сапежы́нка ’гатунак грушы’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
граф, ‑а,
Дваранскі тытул у дарэвалюцыйнай Расіі і Заходняй Еўропе, вышэйшы за баронскі.
[Ням. Graf.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дзі́ўнасць, ‑і,
Уласцівасць дзіўнага (у 1 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
зліза́цца, зліжацца;
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
клышано́гі, ‑ая, ‑ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
недвухсэнсо́ўны, ‑ая, ‑ае.
Тое, што і недвухсэнсавы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
праасвяшчэ́нны, ‑ая, ‑ае.
1. Тытул епіскапа.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сюдо́й і сюдо́ю,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
шапяля́васць, ‑і,
Уласцівасць шапялявага; шапялявае вымаўленне.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)