праця́г, -у, м.

1. гл. працягнуцца, працягнуць.

2. Частка чаго-н. незакончанага, незавершанага; прадаўжэнне (напр., артыкула, падзеі).

Гэта дарога — п. магістралі.

П. рамана ў наступным нумары часопіса.

На працягу чаго, прыназ. — у час чаго-н.

Званілі на працягу ўсёй гадзіны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

праця́ць, пратну́, пратне́ш, пратне́; пратнём, пратняце́, пратну́ць; праця́ў, -ця́ла; пратні; праця́ты; зак., каго-што.

Тое, што і праткнуць.

П. рагамі.

Гэта думка балюча працяла сэрца (перан.). П. поглядам (перан.: хутка і пільна паглядзець на каго-н.).

|| незак. праціна́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

упа́рыць, -ру, -рыш, -рыць; -раны; зак.

1. што. Парачы, згатаваць, давесці да патрэбнага стану.

У. рэпу.

2. каго (што). Увагнаць у пот цяжкай, напружанай працай.

Гэта работа мяне ўпарыла.

3. каго. Загнаць (каня) да поту, узмыліць.

|| незак. упа́рваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

no4 [nəʊ] part. не;

No, thank you. Не, дзякуй;

Pleasant or no, it is true. Прыемна гэта ці не, але ж гэта праўда.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

я́годка в разн. знач. я́гадка, -кі ж.;

э́то цвето́чки, а я́годки впереди́ погов. гэ́та яшчэ́ краса́ (цвет), а я́гадкі бу́дуць; гэ́та то́лькі пачы́нка, а бу́дзе й цэ́лая аўчы́нка.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

немагчы́ма прысл nmöglich;

гэ́та немагчы́ма das ist nmöglich

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

наш займ

1. nser (f nsere, n nser, pl nsere; der (die, das) nsere [ns(e)rige] (без наз);

гэ́та твая́ кні́га, а гэ́та наша das ist dein Buch, und das ist das ns(e)rige;

гэ́та наш брат das ist nser Brder;

гэ́та наша сястра́ das ist nsere Schwster

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

пасцяпе́навец, ‑наўца, м.

Уст. Прыхільна маруднага, паступовага развіцця, праціўнік рашучых, рэвалюцыйных метадаў. Гэта вельмі непрыемна ўсім пасцяпенаўцам і апартуністам, гэта ўнушае страх нават многім сацыял-дэмакратам з лагера хвасцістаў, але — гэта факт. Ленін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

i.e. [ˌaɪˈi:] (cкар. ад лацін. id est) гэ́та зна́чыць, менаві́та

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

us [ʌs, əs] pron. нас, нам, на́мі;

it’s us гэ́та мы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)