incline
1. [ɪnˈklaɪn]
v.i.
1) быць схі́льным, гато́вым да чаго́
I am inclined to think… — Я схі́льны ду́маць…
2) схіля́цца, нахіля́цца, нахіна́цца
3) спада́ць, быць спа́дзістым
2.
v.t.
1) прыхіля́ць, перако́нваць
2) схіля́ць, нагіна́ць (галаву́)
3) нахіля́ць, рабі́ць нахі́леным
3. [ˈɪnklaɪn]
n.
схон, схіл -у m. (гары́), спад -у m. (да́ху); спа́дзістая паве́рхня
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
skirt
[skɜ:rt]
1.
n.
1) спадні́ца f.
2) мяжа́ f., ускра́й -ю m.
on the skirts of the wood — на ўзьле́сьсі
2.
v.i.
1) межава́цца, быць на ўскра́і
2) быць на мяжы́, уздо́ўж мяжы́, ускра́й
3.
v.t.
абыхо́дзіць або́ аб’яжджа́ць бо́кам або́ ўскра́й
The boys skirted the forest — Хлапцы́ абыйшлі́ бо́кам лес
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
вплотну́ю нареч.
1. шчы́льна, шчы́тна, ушчыльну́ю, усуты́ч; (с сущ. м. и ср.) да са́мага, (с сущ. ж.) да са́май, ве́льмі блі́зка;
парохо́д подошёл вплотну́ю к при́стани парахо́д падышо́ў да са́май пры́стані;
2. перен. (непосредственно) непасрэ́дна; (всерьёз) усур’ёз; (как следует) як ма́е быць; (по-настоящему) па-сапра́ўднаму;
подойти́ к вопро́су вплотну́ю падысці́ да пыта́ння непасрэ́дна;
на́до приня́ться за рабо́ту вплотну́ю трэ́ба ўзя́цца за рабо́ту як ма́е быць (па-сапра́ўднаму).
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
поко́иться несов.
1. (пребывать в покое) знахо́дзіцца, быць у спако́і; (отдыхать) адпачыва́ць;
2. (быть похороненным) спачыва́ць, быць пахава́ным;
здесь поко́ится мой оте́ц тут спачыва́е (пахава́ны) мой ба́цька;
3. (лежать, опираться на основание) абапіра́цца, апіра́цца (на што); (лежать) ляжа́ць (на чым); (стоять) стая́ць (на чым);
мост поко́ится на а́рках мост абапіра́ецца на а́ркі;
4. перен. (основываться) грунтава́цца;
э́тот вы́вод поко́ится на глубо́ком изуче́нии предме́та гэ́тая высно́ва грунту́ецца на глыбо́кім вывучэ́нні прадме́та.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
положи́ться (понадеяться) паспадзява́цца (на каго, на што); (доверить) даве́рыць (каму, чаму); (довериться) даве́рыцца (каму, чаму), зда́цца (на каго, на што); (быть уверенным) быць упэ́ўненым (у кім, у чым);
я напра́сно положи́лся на него́ я дарэ́мна паспадзява́ўся на яго́;
я целико́м положи́лся на него́ я ца́лкам даве́рыўся яму́;
на его́ слова́ нельзя́ положи́ться яго́ сло́вам не́льга давяра́ць;
положи́тесь на меня́ даве́рцеся мне;
на меня́ мо́жете положи́ться ва мне мо́жаце быць упэ́ўнены.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
те́ло в разн. знач. це́ла, -ла ср., мн. це́лы, -лаў;
ча́сти те́ло ча́сткі це́ла;
твёрдое те́ло цвёрдае це́ла;
геометри́ческое те́ло геаметры́чнае це́ла;
дрожа́ть всем те́лом дрыжа́ць усі́м це́лам;
иноро́дное те́ло іншаро́днае це́ла;
держа́ть в чёрном те́ле трыма́ць у чо́рным це́ле;
быть пре́данным душо́й и те́лом кому́-л. быць адда́ным душо́й і це́лам каму́-не́будзь;
(быть) в те́ле (быць) у це́ле;
спасть с те́ла схудне́ць;
войти́ в те́ло папаўне́ць, патаўсце́ць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
Лохнуць 1 ’прагнуць’ (стаўб., Сл. бел. нар. фраз.; Жд. 2). Прасл. loknǫti — дзеяслоў закончанага трывання ад lokati ’хлябтаць’, параўн. бел. локаць ’піць’ (Нас.). Этымалогію гл. лакта́ць. Параўн. таксама Слаўскі (5, 151–153, 160). Куркіна (Этимология–72, 75) супастаўляе славен. lohnẹ́ti ’адчуваць, імкнуцца, патрабаваць’ са славац. lochať ’хлябтаць’, láchať ’хацець, піць’, укр. лохати(ся) ’адчуваць голад’ і зводзіць іх (і іншыя) да асноў: lox‑/las‑/laš‑. Сюды яна адносіць і ўкр. ло́хнути ’быць у адчаі’, ’сумаваць’, параўн. наступнае слова.
*Лохнуць 2, лохнути ’сумаваць, трывожыцца’ (Бес.), рус. гло́хнуць ’сумаваць, быць у адзіноце’, польск. głuchnąć ’сціхаць, замаўкаць’, балг. глъ́хна ’сціхаць’, ’заглушацца пустазеллем (аб расліне)’, глʼкна ’перастаць плакаць, страціўшы голас’. Прасл. gluxnǫti/glъxnǫti (Трубачоў, Эт. сл., 6, 145 і 157). Да глухі (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Прыгадзі́ць, прыгодзі́ць ’даць, паспрыяць’ (ТС), прігадзі́цца ’спатрэбіцца; прыдацца’ (Бяльк.), прыгадзі́ць (безасаб. прыгадзі́ла) ’нечакана прыйсці’: коли цебе тут пригодзило? (Нас.). Працягвае ст.-бел. пригодити ’дапамагчы’, пригодитися ’спатрэбіцца; адбыцца, здарыцца’ (Ст.-бел. лексікон), пригожатися ’здарацца; трапляцца, прыходзіцца’ (Статут 1529), якое, у сваю чаргу, з прасл. *prigoditi (sę) < *goditi (sę) (Бабік, Зб. памяці Слаўскага, 65; ЭССЯ, 6, 188–190); параўн. ст.-рус. пригодити ’дапамагчы’, пригодитися ’спатрэбіцца, быць прыдатным; аказацца, быць; адбыцца, здарыцца’, серб.-харв. пригодити (се), пригађати (се) ’здагадвацца’, балг. дыял. прыга́дам ’дагаджаць, рабіць прыемнасць’, прига́ждам ’тс’, чэш. přihoditi ’дадаць, прыбавіць’, славац. prihodiť ’тс’, рус. дыял. пригоди́ть ’даць магчымасць зрабіць, садзейнічаць, спрыяць’, пск., смал. пригоди́ться, пригожа́ться ’спатрэбіцца’, ’удацца, выпасці; выдацца’, укр. пригоди́ти ’дагадзіць’, пригоди́тися ’здарыцца, адбыцца’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Прысто́йны ’які адпавядае прынятым правілам прыстойнасці’; ’добра выхаваны; сумленны, не здольны на дрэнныя ўчынкі’; ’дастаткова добры, нядрэнны’; ’такі, якім належыць быць; дастатковы па велічыні, памерах’ (Ласт., ТСБМ; смарг., в.-дзв., Сл. ПЗБ), ’прыгожы’ (Інстр. 3; ігн., Сл. ПЗБ), ’добры; няпрагны’ (Ян.). Укр. присто́йний ’прыстойны; прыгожы’, рус. калуж. присто́йный ’прыстойны; прыгожы, сімпатычны’, польск. przystojny ’прыгожы; цікавы’, старое ’прыстойны’, чэш. přistojny ’прыстойны’, славен. pristójen ’прыстойны; кампетэнтны’, харв. prìstojan ’тс’. Паводле Фасмера (3, 366), з *pristojьnъ ад *pri‑ і *stojati (гл. стая́ць), параўн. ст.-бел. пристояти ’падыходзіць, належаць’ (Ст.-бел. лексікон). Паводле Сноя₂ (580), першапачаткова азначала ’адпаведны, стаячы нароўні’. Бабік (Зб. памяці Слаўскага, 60) для прасл. *pristojati (параўн. серб.-харв. при́стојати, харв. чак. prīstȍjai і пад.) выводзіць значэнне ’пагаджацца; быць адпаведным’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
mood1 [mu:d] n.
1. настро́й;
be in a good/bad mood быць у дрэ́нным/до́брым настро́і;
be in a mood быць зло́сным/нецярплі́вым;
be in no mood/be not in the mood (for) не жада́ць, не хаце́ць;
I’m not in the mood for work. У мяне няма жадання працаваць.
2. (of) атмасфе́ра; дух (часу, асяроддзя);
The film captures the mood of postwar Italy. Фільм перадае атмасферу пасляваеннай Італіі.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)