га́нец,
гл. ганцы.
гане́ц, ‑нца́, м.
Той, каго паслалі з тэрміновым паведамленнем; пасыльны. Носяць .. [весткі] з сяла да сяла маладыя хлопцы і дзяўчаты — ганцы падполля. Пестрак.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
апа́льшчык, ‑а, м.
Той, хто паліць печы ў службовым памяшканні або працуе ў кацельнай. Апальшчык у калідоры грукнуў дровамі аб жалезны ліст ля печкі. Караткевіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
арыштава́ны, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад арыштаваць.
2. у знач. наз. арыштава́ны, ‑ага, м.; арыштава́ная, ‑ай, ж. Той (тая), хто знаходзіцца пад арыштам.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дэзарганіза́тар, ‑а, м.
Той, хто дэзарганізуе, уносіць дэзарганізацыю. — Дэзарганізатар! Загоніш у трубу ўсю змену, — моцна сказаў Анатоль Парфенавіч, крутануўся і пайшоў у канторку майстроў. Мыслівец.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
крыўдзі́цель, ‑я, м.
Той, хто крыўдзіў, крыўдзіць каго‑н. Хай крыўдзіцель дрыжыць, як падбіты каршун. Купала. Бляднелі і трасліся, як у ліхаманцы, .. крыўдзіцелі народа. Багдановіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
латарэ́я, ‑і, ж.
Розыгрыш рэчаў і грашовых сум па білетах. Выйграць у латарэю. □ Білеты латарэі атрымліваў той, хто даваў згоду выступіць у святочным канцэрце. Савіцкі.
[Іт. lotteria.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ліхта́ршчык, ‑а, м.
Той, хто наглядае за дзейнасцю і спраўнасцю ліхтароў. Двайнік пакінуў браму адпёртаю і пайшоў спачываць пасля бяссоннай ночы. Ліхтаршчык тушыў ліхтары. Гартны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
мабілізава́ны, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад мабілізаваць.
2. у знач. наз. мабілізава́ны, ‑ага, м. Той, хто прызваны ў армію па мабілізацыі. Абучэнне мабілізаваных.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
плуга́р, ‑а, м.
Разм. Той, хто працуе на ворыве з плугам. — Згадзіўся вясной плугаром быць, а тут — на табе: на другі дзень конь абмуляўся. Рылько.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
правіні́цца, ‑нюся, ‑нішся, ‑ніцца; зак.
Зрабіць, учыніць якую‑н. правіннасць. Якраз у той дзень, як нам трэба было выпускаць чарговы нумар газеты, Люся правінілася. Навуменка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)