ліхта́ршчык, ‑а, м.

Той, хто наглядае за дзейнасцю і спраўнасцю ліхтароў. Двайнік пакінуў браму адпёртаю і пайшоў спачываць пасля бяссоннай ночы. Ліхтаршчык тушыў ліхтары. Гартны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)