мабілізава́ны, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад мабілізаваць.
2. у знач. наз. мабілізава́ны, ‑ага, м. Той, хто прызваны ў армію па мабілізацыі. Абучэнне мабілізаваных.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)