абадко́вы, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да абадка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абазі́нскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да абазінаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абара́начны, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да абаранка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аберацы́йны, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да аберацыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абсервато́рскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да абсерваторыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абха́зскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да абхазаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дзёгцевы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да дзёгцю.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

до́йлідны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да дойлідства.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

до́пінгавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да допінгу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

доўгацярплі́вы, ‑ая, ‑ае.

Уст. Які мае доўгае цярпенне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)