Вуа́ль (БРС, КТС). З рус. вуаль (Крукоўскі, Уплыў, 79), дзе ў сваю чаргу з франц. volle (Фасмер, 1, 365).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Вадзяны арэшак ’рагулькі, чылім; вадзяная травяністая расліна, Trapa’ (Касп.). Названа па месцы, дзе расце, і па плоду — арэхападобнай касцянцы.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ава́рыя (БРС). Запазычанне XX ст. праз рускую мову, дзе ў XVIII ст. з італ. avaria, Шанскі, 1, А, 27.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Адалі́ска (БРС). Новае запазычанне з рускай мовы, дзе з франц. odalisque, якое з тур. oḍalyḳ (oḍa ’пакой’) (Локач, 127).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Пінькучы́ ’лапці, падплеценыя вяроўкамі’ (Бяльк.). Да пянька ’канаплянае валакно’ (гл.). Параўн. краснап. пянькучышча ’месца, дзе мочаць каноплю’ (Бяльк.) (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Раёшкі: у раёшкі ’поўна, даверху’. З у краёчкі (краёшкі) ’да краёў’, дзе адпала пачатковае ‑к‑. Ад край1 (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Сало́меніца ’нізкае месца’ (Яшк.). З *салоненіца ў выніку дыстантнай дысіміляцыі. Першапачаткова ’месца, дзе ёсць салёная крыніца’. Да салоны (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Се́ліца ‘лужок на краю сядзібы’ (Касп., Яшк.), ‘сухі луг’ (Жд. 2), ‘месца, дзе быў двор, сядзіба’ (Яшк.). Гл. аселіца.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Імперыялі́зм. Крыніцай можа быць польская ці руская мова, дзе ў XIX ст. з англ. imperialism (Шанскі, 2, I, 58).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

бу́нкер

(ням. Bunker, ад англ. bunker)

1) спецыяльна абсталяваная скрыня для часовага трымання сыпкіх рэчываў, матэрыялаў (напр. б. камбайна);

2) жалезабетоннае падземнае сховішча, умацаванне;

3) памяшканне на судне, дзе захоўваецца цвёрдае паліва.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)