штрафно́й в разн. знач. штрафны́;
штрафны́е де́ньги штрафны́я гро́шы;
штрафно́й уда́р спорт. штрафны́ ўдар;
штрафна́я площа́дка штрафна́я пляцо́ўка;
штрафно́е вре́мя спорт. штрафны́ час;
штрафна́я ро́та штрафна́я ро́та;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
cięcie
cięci|e
н.
1. удар;
odeprzeć ~e — адбіць удар;
2. рубец; шрам;
~e przez policzek — шрам праз шчаку;
3. (дзеянне) высечка; рубка;
4. разрэз; сячэнне;
cesarskie ~e мед. кесарава сячэнне;
~a w budżecie (~a budżetowe) — скарачэнні бюджэту
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
lunge
[lʌndʒ]
1.
n.
1) скок упе́рад, вы́пад -у m. (пры фэхтава́ньні)
2) уда́р -у m. (мячо́м, ша́бляй)
2.
v.i., v.t.
нане́сьці ўда́р, зрабі́ць вы́пад
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
stroke
I [stroʊk]
1.
n.
1) уда́р -у m.
stroke of lightning — уда́р мала́нкі
They have not done a stroke of work — Яны́ па́лец аб па́лец ня ўда́рылі
2) уда́р (гадзі́ньніка)
We arrived on the stroke of nine — Мы прыбылі́ ро́ўна а дзявя́тай гадзі́не
3) біцьцё n., уда́р -у m. (сэ́рца, пу́льсу), пульсава́ньне n.
4) штрых -а́ m. (пэ́ндзля, пяра́)
5) інсу́льт -у m.
6) (у пла́ваньні) грабо́к -ка́, узма́х -у m.
7) (у веслава́ньні)
а) грабо́к вясло́м
б) кармавы́ вясьля́р
2.
v.i.
1) веслава́ць
2) выкрэ́сьліваць, перакрэ́сьліваць
•
- keep strokes
- stroke of fate
- stroke of luck
- stroke of bad luck
II [stroʊk]
v.i.
гла́дзіць, ла́шчыць
She stroked the kitten — Яна́ пагла́дзіла кацяня́тка
•
- stroke the wrong way
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
rzut, ~u
м.
1. кідок, штуршок, удар;
celny rzut — трапны кідок;
rzut młotem спарт. кідок молата;
rzut karny (rożny) — штрафны (кутні) удар;
2. праекцыя;
rzut pionowy — вертыкальная праекцыя;
3. узор;
4. накід;
na pierwszy rzut oka — на першы погляд
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
Бу́кіш ’удар ілбом’ (Нас., Сцяц.), ’стукнуцца лбамі ў бойцы (пра бараноў)’ (Янк. III); букіш: (чорт) даў мне букіш пад ногі, што аж я перакінуўся (Федар., 1). Параўн. польск. дыял. bukisz ’тс’. Бясспрэчна, ад *bukati (параўн. бел. бу́кацца ’біцца лбамі’, рус. бу́каться). Бу́кіш < *buk‑yšь (суфікс *‑yšь). Зыходзячы з геаграфіі слова, можна думаць і пра запазычанне з польск. bukisz (якое па паходжанню гукапераймальнае, гл. Варш. сл., 1, 230).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
По́ркаць ’тыкаць, пароць’ (ТСБМ, Нас., Шат.), ’калупаць’, ’рыць, рыцца’ (Янк. 3., Нас.; брасл., Сл. ПЗБ), ’ныраць’ (ельск., Мат. Гом.), ’падкопваць бульбу, не вырываючы націння’ (в.-дзв., Сл. ПЗБ). Імаверна, утворана з экспрэсіўным суфіксам ‑к‑ ад пораць, порацца (гл.), магчыма, аналагічнае да торкаць (гл.) ’капаць, калупаць, тыкаць’, параўн. гукапераймальныя варыянты *prk‑/*trk‑, для якіх зыходным падаецца семантычнае тлумачэнне Сноя (684) ’удар аб нешта цвёрдае’. Гл. по́ркацца.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ По́шань ’стрэмка’ (Сцяшк. Сл.), параўн. укр. пптениця ’насмарк, катар’. Няясна. Магчыма, утварэнне ад * патануць (Стануць), параўн. з рус. дыял. тануть ’моцна піхнуць, кінуць’, якое ў сваю чаргу тлумачыцца, як шатну́ть ад шатать (Фасмер, 4, 405). Імаверна, аднак, што гэта слова можа ўзыходзіць да *пашынуць (пошынь > потань) піхнуць, ударыць5 (Гарачава, Этимология–1985, 63), параўн. славац. ošimdo ho ’яго хапіў удар, разбіў параліч’ (< ošibnulo), гл. ашыбаць.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Сту́сіна, стусі́на ‘прут, дубец; гібкае пугаўё’, перан. ‘пра высокага тонкага чалавека’ (ТСБМ, Ласт., Касп.), ‘гібкае дрэўца для пугі’ (Пятк. 1, Арх. Федар.; гродз., Нар. сл.), ‘чалавек высокага росту’ (ушац., там жа), сту́сінка ‘чаранок, палачка’, сты́сіна ‘доўгая тонкая галіна’ (Сцяшк. Сл.). З польск. stosina, дыял. stysina, stusina (stósina) ‘тс’, што да ням. Stoß ‘удар’, гл. Глінка, Бел.-польск. ізал., 28; магчыма пасрэдніцтва мовы ідыш (спалучэнне ст‑ замест шт‑).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
shock
I [ʃɑ:k]
1.
n.
1) уда́р -у m., штуршо́к -ка́ m., гвалто́ўнае страсе́ньне
earthquake shocks — штуршкі́ землятру́су
2) цяжкі́ (мара́льны) уда́р
3) (нэрво́вы) шок, узрушэ́ньне n.
2.
v.t.
1) гвалто́ўна ўда́рыць
2) ашаламля́ць; ура́жваць; абура́ць
3) бі́ць электрашо́кам
3.
v.i.
сутыка́цца, сту́кацца зь вялі́кай сі́лай
•
- shock therapy
II [ʃɑ:k]
n.
ку́чма f.
III [ʃɑ:k]
n.
капа́ f., мэ́ндлік -а m.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)