размахры́ць, ‑ру, ‑рыш, ‑рыць; зак., што.

Разм. Зрабіць махрыстым, ператварыць у махры. Размахрыць канцы ручніка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сціхамі́рыць, ‑ру, ‑рыш, ‑рыць; зак., каго-што.

Разм. Прымусіць весці сябе ціха; супакоіць. Сціхамірыць буянаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

nuzzle

[ˈnʌzəl]

v., -zled, -zling

1) ты́цкаць, це́рціся но́сам аб што (пра жывёліну)

2) прыці́скацца, прытуля́цца, прыхіля́цца

3) ры́ць лычо́м

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

зубры́ць, зубру́, зу́брыш, зу́брыць; незак., што (разм.).

Завучваць механічна, не ўнікаючы ў сэнс.

З. верш.

|| зак. вы́зубрыць, -ру, -рыш, -рыць; -раны і зазубры́ць, -зубру́, -зу́брыш, -зу́брыць; -зу́браны.

|| наз. зубрэ́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адгарэ́ць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ры́ць; зак.

1. Кончыць гарэць.

2. Перагарэўшы, адваліцца, адпасці.

Сук адгарэў.

3. перан. Скончыцца, мінуцца.

Усё адышло, адгарэла.

|| незак. адга́рваць, -ае і адгара́ць, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шна́рыць, -ру, -рыш, -рыць; незак. (разм.).

Шукаць навобмацак або заходзіць, заглядваць у розныя месцы, шукаючы каго-, што-н.

Ш. па закутках.

◊

Шнарыць вачамі — пільна ўглядацца, шукаць позіркам.

|| наз. шна́ранне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Русло́ ’вясло’ (Сл. рэг. лекс.). Магчыма, з таго ж праславянскага *ruslo, што і ўкр. русло́ ’рэчышча’, руск. ру́сло ’тс’. Прасл. *rus‑ з і.-е. *reu‑s‑ (*rou‑s‑), дзе корань *reu‑ (*rou‑) мае значэнне ’разрываць, рыць’. Параўн. літ. raũsti ’рыць’, лат. *raust ’рыць, зграбаць’. Такім чынам, *ruslo магло значыць ’тое, чым разрываюць, рыюць’, ’струмень, які вырыў рэчышча’. Калі рус. ру́сло ’рэчышча’ з рух, рушыць (гл.), то слова можна патлумачыць як назву прылады руху, параўн. Фасмер, 3, 521; Чарных, 2, 128.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

жму́рыць, ‑ру, ‑рыш, ‑рыць; незак., што.

Сціскаючы павекі, прыкрываць, прыплюшчваць вочы. [Хлопчык] жмурыць вочкі ад святла. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сажму́рыць, ‑ру, ‑рыш, ‑рыць; зак., што.

Прыжмурыць вочы. Крушынскі хацеў сажмурыць .. [пагранічнікам] вока ў знак сяброўства. Бядуля.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ша́брыць, ‑ру, ‑рыш, ‑рыць; незак.

Спец. Апрацоўваць шаберам. Слесары разбіраюць станок, замяняюць, што патрэбна, шабраць. Ярашэвіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)