сціхамі́рыць, ‑ру, ‑рыш, ‑рыць; зак., каго-што.
Разм. Прымусіць весці сябе ціха; супакоіць. Сціхамірыць буянаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)