acrid [ˈækrɪd] adj.

1. е́дкі, во́стры (пра пах, дым і да т.п.)

2. рэ́зкі, з’е́длівы;

an acrid remark рэ́зкая заўва́га

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

reek​1 [ri:k] n. смуро́д;

kitchen reek чад;

the reek of stale tobacco and beer застая́лы тытунёвы і піўны́ пах

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

дане́сціся, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., -нясецца; -нёсся, -нёслася; зак.

1. Зрабіцца чутным (пра гукі, пахі і пад.).

Да яго слыху данеслася стракатанне сарокі. 3 навакольных лугоў данёсся пах сена.

2. Распаўсюдзіцца, стаць вядомым.

Данеслася радасная вестка.

|| незак. дано́сіцца, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., -сіцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

чува́ць, у форме інф. і ў знач. вык.

1. Можна чуць, чуецца.

Ч., як дождж барабаніць у шыбы.

2. Ёсць звесткі пра каго-, што-н. (разм.).

Што ч. на свеце? Бацька не вярнуўся з вайны, і нічога не чуваць пра яго.

3. Успрымацца органамі пачуццяў.

Ч. пах дыму.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

upajający

upajając|y

захапляльны; чароўны;

~a woń kwiatów — чароўны пах кветак

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

balm

[bɑ:m]

n.

1) бальза́м -у m.

2) гаю́чы сро́дак

3) прые́мны пах

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

махо́рачны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да махоркі. Людзі выйшлі, за імі стаў выходзіць і махорачны дым і яго едкі пах. Пестрак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зго́ркнуць, ‑не; пр. згорк, ‑ла; зак.

Набыць непрыемны пах і гаркаваты смак у выніку псавання; згарчэць, прагоркнуць (аб прадуктах харчавання). Масла згоркла.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тухля́ціна, ‑ы, ж.

Разм.

1. зб. Пратухлыя прадукты.

2. Пах ад пратухлых прадуктаў. Яшчэ цяжэйшы дух ад місак, тухляціны агідны дух. Вялюгін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

astringent​2 [əˈstrɪndʒənt] adj.

1. вя́жучы; які́ спыняе кроў

2. крыты́чны, рэ́зкі (пра словы, каментарый)

3. рэ́зкі (пра смак або пах)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)