тухля́ціна, ‑ы, ж.
Разм.
1. зб. Пратухлыя прадукты.
2. Пах ад пратухлых прадуктаў. Яшчэ цяжэйшы дух ад місак, тухляціны агідны дух. Вялюгін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)