дравасе́к

1. Далёкае ад сплаву месца, дзе складаюць ссечаны лес (Віц. Нік. 1895).

2. Лес, прызначаны для высечкі на дровы (Слаўг.).

□ ур. Дравасекі (поле) каля в. Гіжэнка Слаўг.

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

беспара́дак, ‑дку, м.

1. Адсутнасць парадку. На двары ў беспарадку валяліся пасечаныя дровы, ляжалі рассохлае карыта, пагнутае старое вядро і вялізная бочка. Асіпенка. У вочы кінуўся беспарадак, які панаваў на вялікім, як жартавалі ў цэху, кіруючым стале. Шыцік.

2. звычайна мн. (беспара́дкі, ‑аў). Разм. Масавыя народныя хваляванні эканамічнага, рэвалюцыйнага характару.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сухе́нькі, ‑ая, ‑ае.

Разм. Памянш.-ласк. да сухі. Сухенькія дровы. Сухенькія грыбы. Сухенькая скарынка. Сухенькі ручнік. □ Будынкі пана Чарнецкага вельмі сухенькія. Гараць, як запалкі. Бядуля. Сухенькая, тоненькая, як былінка,.. была гэтая бабулька! Чарнышэвіч. Цётка падсоўвае мне масла, тварог, а сама ўважліва разглядае мяне, і яе сухенькі, зморшчаны твар поўны добразычлівасці. Савіцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ука́зка, ‑і, ДМ ‑зцы; Р мн. ‑зак; ж.

1. Палачка, якой паказваюць што‑н. [Палкоўнік] узяў указку, падышоў да карты і абвёў лінію фронту. Дудо.

2. Разм. Указанне, распараджэнне, настаўленне. Бабцы не падабалася, як бацька вострыць матыку, сячэ дровы, коле вепрука, а яму, — што без яе ўказак кроку нельга ступіць. Сяркоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

splinter

[ˈsplɪntər]

1.

n.

стрэ́мка f.; дро́бны во́стры кава́лачак, аско́лак -ка m.

The mirror broke into splinters — Лю́стра разьбілася на дро́бныя кава́лачкі

2.

v.t.

расьсяка́ць, расшчапля́ць, кало́ць (дро́вы)

3.

v.i.

адступа́цца, адшчапля́цца, аддзяля́цца

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

пы́лкий

1. уст., обл. па́лкі; (горячий) гара́чы;

пы́лкие дрова́ па́лкія дро́вы;

пы́лкий ого́нь гара́чы аго́нь;

2. перен. па́лкі, гара́чы;

пы́лкая любо́вь па́лкая любо́ў;

пы́лкий ю́ноша гара́чы юна́к.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

накла́дывать несов., в разн. знач. наклада́ць, накла́дваць;

накла́дывать лак наклада́ць (накла́дваць) лак;

накла́дывать бинт наклада́ць (накла́дваць) бінт;

накла́дывать дрова́ наклада́ць (накла́дваць) дро́вы;

накла́дывать отпеча́ток наклада́ць (накла́дваць) адбі́так;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Holz

n -es, Hölzer

1) дрэ́ва, драўні́на, дро́вы

aus ánderem ~(e) geschnítten [geschnítzt] sein — быць чалаве́кам і́ншага скла́ду

2) лес

~ fällen [háuen] — сячы́ лес

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Éule

f -, -n сава́

j-n zur ~ máchen — зрабі́ць з каго́-н. прадме́т кпі́наў

◊ ~n nach Áthen trágen* — ≅ вазі́ць дро́вы ў лес

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

перакало́ць I сов. переколо́ть;

п. дро́вы — переколо́ть дрова́

перакало́ць II сов.

1. (всех, многих) переколо́ть, умертви́ть;

2. (всё, многое) переколо́ть, исколо́ть;

3. переколо́ть;

п. бант — переколо́ть бант

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)