для меня́ это нея́сно для мяне́ гэ́та незразуме́ла;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
złożyć
зак.
1. скласці;
złożyć we dwoje — скласці напалам;
2. падаць; унесці;
złożyć zażalenie — падаць скаргу;
3. выразіць, выказаць;
złożyć gratulacje — павіншаваць;
złożyć podziękowanie — выказаць падзяку;
złożyć broń (oręż) — скласці зброю;
złożyć podpis — паставіць подпіс;
złożyć wizytę — нанесці візіт;
złożyć zeznania — даць паказанні
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
testify
[ˈtestɪfaɪ]
v., -fied, -fying
1) сьве́дчыць (у судзе́)
2) сьве́дчыць, каза́ць
The excellence of his plays testifies to his genius — Даскана́ласьць яго́ных п’е́саў сьведчыць аб яго́най генія́льнасьці
3) пацьвярджа́ць
to testify one’s appreciation — вы́казаць сваё прызна́ньне
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
вы́ліць, ‑лью, ‑льеш, ‑лье; заг. вылі; зак., што.
1. Прымусіць вадкасць выцечы; выплюхнуць. Выліць ваду з вядра. Выліць малако ў каструлю.
2.перан. Даць выйсце якім‑н. пачуццям, выказаць што‑н. Выліць боль. Выліць гнеў. Выліць думкі. □ Васіль Ціханавіч гаварыў многа і доўга, здавалася, хацеў выліць усё, што, як цяжкі груз, ляжала на душы.Сіўцоў.
3. Зрабіць што‑н. шляхам ліцця. Выліць дэталь для машыны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
адклі́кнуццаразм.
1. (адказаць) ántworten vi; erwídern vt, sich hören lássen*;
2. (выказаць думку, адносіны) sich äußern (аб кім-н., чым-н. über A);
до́бра [дрэ́нна]
адклі́кнуцца пракаго-н. gut [schlecht] von j-m spréchen*
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Балхва́, болхва́, больхва́ ’баваўняная немерсерызаваная каляровая фабрычная пража, што выкарыстоўваецца ў якасці ўтку пры ўзорным тканні’ (Влад.), балхва́ (баўхва́) ’каляровыя ніткі для вышывання’ (Касп.). Слова няяснага паходжання; здаецца, няма яго і ў суседніх мовах. Можна толькі выказаць няпэўную здагадку: балхва́ і г. д. узнікла (метатэзай і заменай ф > хв) з *фальба, *фалба. Апошняе можа быць запазычаннем з польск. (тэрмін шчотачнай вытворчасці) falba ’шчацінне, светлы волас’ (< ням.falb ’бляклы, бялявы, буланы’, Варш. сл., 1, 714). Немерсерызаваная пража звычайна даволі цвёрдая (параўн. значэнне ў польскі ’шчацінне, волас’).