◎ Пула́нка ’мышалоўка, пастка’ (Сл. Брэс.). Калі гэта не сапсаванае пры перадрукоўцы пул ап к а < польск.pułapka ’тс’ (ад łapać ’лавіць’ гл. Банькоўскі, 2, 965), то, магчыма, утворана ад літ.pulti ’падаць’, што адлюстроўвае канструкцыю прылады з падаючай часткай.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
tumble2[ˈtʌmbl]v.
1.па́даць, валі́цца;
tumble off a bicycle звалі́цца з веласіпе́да
2. пераку́льваць; пераку́львацца
3. кі́дацца;
tumble into bed зава́львацца спаць
4. ствара́ць беспара́дак, балага́н
♦
tumble to smb./smth.BrE, infml разга́дваць каго́-н./што-н.;
Do you tumble to it? Ты разумееш?
tumble down[ˌtʌmblˈdaʊn]phr. v.
1. зва́львацца, па́даць
2. разва́львацца, ператвара́цца ў руі́ны;
The walls came tumbling down. Сцены рассыпаліся ўшчэнт.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
плю́хацца, -аюся, -аешся, -аецца; незак.
1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Пералівацца, ударацца аб што-н. (пра вадкасць).
Вада плюхаецца на дне чоўна.
2. Абдаваць сябе або каго-н. пырскамі.
Хлопчык плюхаўся ў вадзе.
3.Падаць, шлёпацца ў ваду, гразь і пад.
Дзеці з разгону плюхаюцца ў рэчку.
|| аднакр.плю́хнуцца, -нуся, -нешся, -нецца; -ніся (да 1 і 3 знач.).
|| наз.плю́ханне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
прыкла́сці, -ладу́, -ладзе́ш, -ладзе́; -ладзём, -ладзяце́, -ладу́ць; -ла́ў, -ла́ла; -ладзі́; -ла́дзены; зак., што да чаго.
1. Пакласці ўшчыльную.
П. трубку да вуха.
2.Падаць разам з чым-н., далучыць да чаго-н.
П. да заявы даведку.
3. Накіраваць дзеянне чаго-н. на што-н., прымяніць.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
незалюбі́ць, ‑люблю, ‑любіш, ‑любіць; зак., каго-чаго і без дап.
Выказаць незадаволенасць. [Віктар:] — Я з табой тады падніму чарку, калі ты загадаеш шафёру адагнаць машыну ў гараж,.. — і клункі распакуеш і кніжкі складзеш у шафу. — Можа, скажаш і заяву падаць? — незалюбіў Павел.Гроднеў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
персаніфікава́ць, ‑кую, ‑куеш, ‑куе; зак. і незак., што.
Кніжн.Падаць (падаваць), увасобіць (увасабляць) неадушаўлёныя прадметы або абстрактныя паняцці ў вобразе чалавека, асобы. Персаніфікаваць прыроду. □ У адной з песень Багушэвіч персаніфікаваў гора ў жывую істоту, ад якой ніяк не можа збавіцца селянін.Шкраба.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ка́пка, ‑і, ДМ ‑пцы; Рмн. ‑пак; ж.
Разм. Капля, кропля. Чутно ўжо, як пачынаюць за акном падаць капкі са страхі на зямлю.Галавач.На сурдуце былі сякія-такія плямы, паходжанне якіх можна было б вытлумачыць неасцярожна ўпаўшымі капкамі верашчакі.Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
кра́паць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.
1.(1і2ас.неўжыв.). Падаць дробнымі каплямі (пра дождж). Калі пачаў крапаць дождж, Вася пакрыў жыллё палаткай і скамандаваў дзецям забірацца ў сярэдзіну.Мележ.
2. Пакрываць крапінамі што‑н., наносіць крап. Крапаць чарнілам на паперу.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
імжы́ць, ‑жыць; незак.
Ісці, падаць, асядаць дробнымі каплямі (пра дождж). Надвор’е было асенняе: слаба імжыў дробны дождж.Нядзведскі./убезас.ужыв.З раніцы зноў імжыла, і імжа паступова пераходзіла ў густы і порсткі дождж.Хадкевіч.Звечарэла. Перастала імжыць, аціхла, — не ўгледзелі калі.Пташнікаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Gesúch
n -(е)s, -e прашэ́нне, зая́ва, хада́йніцтва
ein ~ éinreichen — пада́ць зацву [прашэ́нне, хада́йніцтва]
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)