1. Даваць магчымасць вызначыць сваё становішча на мясцовасці або кірунак свайго руху. //Надаваць патрэбны кірунак (карце, прыладзе і пад.) адносна напрамкаў свету. Арыентаваць касмічны лятальны апарат.
2.перан. Памагаць каму‑н. разабрацца ў чым‑н. Арыентаваць у пытаннях палітыкі.
3.перан.; накаго-што. Ставіць перад кім‑, чым‑н. пэўную мэту, задачу; указваць каму‑н. кірунак далейшай дзейнасці. Выказванне Янкі Купалы пра зборнік «На этапах» арыентавала даследчыкаў уважліва і чула адносіцца да твораў заходнебеларускага паэта [Максіма Танка].У. Калеснік.
[Ад фр. orienter.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
кале́чыць, ‑чу, ‑чыш, ‑чыць; незак., каго-што.
1. Рабіць калекам (калекай). Нас, малых, калечылі і фізічна і маральна.Бядуля.— Як жа гэта вы дапушчаеце, каб людзі на вашых вачах калечылі адзін другога?Колас.// Пашкоджваць, раніць (цела, рукі, ногі і інш.). Калечыць ногі.
2.перан. Псаваць, нявечыць маральна, рабіць непаўнацэнным. Калечыць жыццё. Калечыць душу.// Псаваць, скажаць, надаваць чаму‑н. іншую форму, сэнс. Зрэбная кашуля скрозь вылатаная, але яна не можа ўжо калечыць абрысы.. [Любінага] цела.Чорны.Асабліва псуюць і калечаць мову бяздумным калькавыя пераклады і так званыя канцылярызмы.Скрыган.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
жа́ловатьнесов., уст.
1.(награждать, дарить) дарава́ць, узнагаро́джваць; (о правах и т. п.)надава́ць;
2.уст. (посещать) наве́дваць (каго, што);
он ча́сто жа́лует к нам ён ча́ста наве́двае нас;
3.(оказывать внимание) мі́лаваць, любі́ць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
sustain smb.’s hopes падтры́мліваць у кім-н. надзе́і;
sustain a conversation падтры́мліваць размо́ву;
sustain life падтры́мліваць жыццё
2.fml вытры́мліваць, перано́сіць;
sustain a loss перане́сці стра́ту
3.law пацвярджа́ць;
Objection sustained! Пярэчанне пацверджана!
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
valid[ˈvælɪd]adj.
1. сапра́ўдны; які́ мае зако́нную сі́лу (пра дакумент, умову і да т.п.);
make validнадава́ць зако́нную сі́лу
2. ва́жкі; перакана́ўчы, абгрунтава́ны (доказ, падстава і да т.п.);
a valid reason ва́жкая прычы́на;
a valid argument перакана́ўчы аргуме́нт;
valid criticism сур’ёзная кры́тыка
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
Ру́шыцца ’скрануцца з месца, пачаць рух’, ’накіравацца’, ’абвальвацца’, ’разбурацца’ (ТСБМ), ’пачаць рух’, рушыць (ТСБМ), рушэнне ’паход’ (Гарэц. 1). Укр.ру́шити, руша́ти ’рухаць, варушыць’, рус.ру́шить ’разбураць’, польск.ruszyć ’рушыць, крануцца’, н.-луж.rušowaś ’бушаваць, шумець’, чэш.rušiti ’турбаваць (каго-небудзь), парушаць (цішыню)’, славац.rušiť ’крануцца, рушыць’, славен.rúšiti ’трэсці, калаціць, зносіць’, серб.-харв.ру̏шити ’разбураць’, балг.ру́ша ’тс’, ст.-слав.роушити ’тс’. Звязваюць з рух (гл.) і ў якасці індаеўрапейскіх адпаведнікаў прыводзяць літ.raũsti, rausiù, rausiaũ ’рыць, капацца’, лат.ràust, ‑šu, ‑su ’разграбаць, месці’, літ.rausis ’пячора’, rūỹs, rūsas ’пограб’, ст.-ісл.rúst ’руіны, разбураная сцяна’ і інш. (Фасмер, 3, 525). Борысь (528) узводзіць да *rušiti [< *ruchi‑ < *rou̯s‑ī‑] ’надаваць рух, папіхаць, рушыць, парушаць’, вытворнае ад незахаванага прасл.*rusti ’рыць, капаць, пераварочваць, парушаць (напрыклад, зямлю)’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
gestálten
1.
vtнадава́ць вы́гляд (чаму-н.), афармля́ць
2.
(sich) прыма́ць кіру́нак; скла́двацца
bei so gestálteten Úmständen — пры абста́вінах, які́я скла́ліся такі́м чы́нам
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
ве́шаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.
1.што. Надаваць чаму‑н. вісячае становішча. Вешаць вопратку. Вешаць вядро на крук.
2.каго. Караць смерцю праз павешанне. З нялюдскай жорсткасцю спаганялі фашысты сваю злосць на мясцовым насельніцтве, палілі вёскі.., расстрэльвалі і вешалі людзей.В. Вольскі.
•••
Вешаць галаву — сумаваць, маркоціцца.
Вешаць нос — тое, што і павесіць нос (гл. павесіць).
Вешаць сабакнакаго — нагаворваць, звальваць што‑н. на каго‑н.