стры́м
‘ад стрымаць’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы,
| стры́м | |
| стры́му |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
стры́м
‘ад стрымаць’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы,
| стры́м | |
| стры́му |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
тро́п
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы,
| тро́п | |
| тро́пу |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
храпа́к
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы,
| храпа́к | |
| храпака́ |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
цямо́чак
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы,
| цямо́чак | |
| цямо́чак |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
чо́с
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы,
| чо́с | |
| чо́су |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
Андзюле́віча
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы,
| Андзюле́віча | |
| Андзюле́вічу | |
| Андзюле́віча | |
| Андзюле́вічам | |
| Андзюле́вічам |
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
Дрызгало́віча
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы,
| Дрызгало́віча | |
| Дрызгало́вічу | |
| Дрызгало́віча | |
| Дрызгало́вічам | |
| Дрызгало́вічам |
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
Пранткіле́віча
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы,
| Пранткіле́віча | |
| Пранткіле́вічу | |
| Пранткіле́віча | |
| Пранткіле́вічам | |
| Пранткіле́вічам |
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
род, ‑у,
1. Асноўная арганізацыя першабытна-абшчыннага ладу, члены якой звязаны адносінамі сваяцтва і агульнасцю гаспадаркі.
2. Рад пакаленняў, якія паходзяць ад аднаго продка.
3. Паходжанне, прыналежнасць да пэўнай сацыяльнай групы, саслоўя.
4.
5. Разнавіднасць, сорт, тып чаго‑н.
6. Спосаб, характар, напрамак (дзеяння, дзейнасці).
7. У логіцы і філасофіі — кожны клас прадметаў, які аб’ядноўвае іншыя класы прадметаў, што з’яўляюцца яго відамі.
8. У біялогіі — група жывёльных або раслінных арганізмаў, якая аб’ядноўвае блізкія віды.
9. Граматычная катэгорыя ў некаторых мовах, якая характарызуе кожны назоўнік і з’яўляецца адзнакай яго прыналежнасці да аднаго з трох класаў — мужчынскага, жаночага і ніякага (напрыклад, у беларускай мове) або да аднаго з двух — мужчынскага ці жаночага (напрыклад, у французскай мове).
10. У літаратуры — самая агульная катэгорыя ў класіфікацыі твораў мастацкай літаратуры (эпас, лірыка, драма).
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
адыхо́дак
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы,
| адыхо́дак | |
| адыхо́дак |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)