пазве́швацца, ‑аецца; ‑аемся, ‑аецеся, ‑аюцца; зак.
Звесіцца, нахіліцца, апусціцца — пра ўсё, многае або ўсіх, многіх. Дзеці пазвешваліся з печы. □ Каржакаватыя сосны пазвешваліся над.. [заводам]. Пестрак.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
трохшлю́бны, ‑ая, ‑ае.
1. Які тры разы ўступаў у шлюб або знаходзіўся адначасова ў трох шлюбах.
2. Які паходзіць ад трох шлюбаў. Трохшлюбныя дзеці.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ціхма́насць, ‑і, ж.
Разм. Уласцівасць ціхманага. Яшчэ Дануся паводзіла сябе так, як часамі дзеці пры чужым нябожчыку — з забаўнай вонкавай пакорай і ціхманасцю. Карпюк.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
по́руч нареч. (о людях) ря́дом; (при гл. состояния, нахождения — ещё) во́зле, по́дле;
дзе́ці іду́ць п. — де́ти иду́т ря́дом
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
уры́мсціцца сов., разг. угомони́ться, успоко́иться, утихоми́риться;
дзе́ці до́ўга не маглі́ ўры́мсціцца — де́ти до́лго не могли́ угомони́ться (успоко́иться, утихоми́риться)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
залямантава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак.
Пачаць лямантаваць. // З лямантам прагаварыць. Тут раптам суседскія дзеці як залямантуюць пад акном: — Дзядзька, вашы цяляты ў шкоду залезлі! Якімовіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
апекава́ць, апякую, апякуеш, апякуе; незак., каго-што.
Ажыццяўляць апеку (у 1, 2 знач.). Калі дзеці вырасталі і станавіліся самастойнымі, бацька іх больш не апекаваў. Бачыла.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Прыро́д ’патомства’ (ТС), сюды ж таксама пріро́д ’ураджай, ураджайнасць’ (Юрч. СНС). Рус. пск. приро́д ’род; патомства, дзеці, нашчадкі’, урал. приро́д ’прыплод’, параўн. укр. природи́ти ’ўрадзіць’, прирі́док ’прыроджаная ўласцівасць’. Нулявы дэрыват ад *прырадзі́ць < радзі́ць (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Пю́пікі ’маладая асака’ (Сцяшк. Сл.). Гукапераймальнае ўтварэнне (з кончыкаў маладой асакі дзеці робяць пішчалкі), параўн. нюнькі ’лотаць балотная’ (гл.), зыходным можа быць прасл. *ріра ’пішчалка’, *pipati ’пішчаць, пікаць’, параўн. літ. pypti ’тс’ і пад.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
chrupotać
chrupota|ć
незак. хрустаць, хрумстаць, храбустаць;
dzieci ~ły ciasteczka — дзеці хрумсталі пячэнне
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)