waif [weɪf] n.

1. бяздо́мны чалаве́к; бадзя́га; беспрыту́льнік; беспрыту́льніца

2. кі́нутая (ні чыя) рэч або́ жывёліна;

waifs and strays беспрыту́льныя дзе́ці або́ жывёлы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)