дзе́ці, дзяце́й, дзе́цям, дзе́цьмі і дзяцьмі́, (аб) дзе́цях.

1. мн. да дзіця.

2. Маладое пакаленне, бліжэйшыя патомкі.

Бацькі і дзеці.

Гушча дзяцей не разганяе (прыказка).

|| памянш.-ласк. дзе́ткі, -так і дзе́тачкі, -чак.

|| прым. дзіця́чы, -ая, -ае.

Д. тэатр.

Д. дом.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дзе́ці (род. дзяце́й) мн., в разн. знач. де́ти;

гэ́та яго́ дз. — э́то его́ де́ти;

кні́га для дзяце́й — кни́га для дете́й;

бацькі́ і дз. — отцы́ и де́ти;

◊ не дзяце́й хрысці́ць — (каму з кім) не дете́й крести́ть (кому с кем);

гу́шча дзяце́й не разганя́е — посл. ка́шу ма́слом не испо́ртишь;

бага́таму чорт дзяце́й калы́ша — посл. у бога́того чёрт дете́й кача́ет

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дзе́ці, дзяцей, дзецям, дзецьмі, (аб) дзецях.

1. Мн. да дзіця.

2. Маладое пакаленне, бліжэйшыя патомкі. Нашы дзеці будуць працягваць нашу справу. □ — Трэба, каб гэтую казку заўсёды памяталі нашы дзеці і ўнукі, каб яны мацней любілі і бераглі тое, што ёсць у іх, — нібы гаворачы сам з сабою, пачаў Рыгор Васільевіч. Грахоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

трайня́

‘дзеці’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. трайня́ тро́йні
Р. трайні́ тро́йняў
Д. трайні́ тро́йням
В. трайню́ тро́йні
Т. трайнёй
трайнёю		 тро́йнямі
М. трайні́ тро́йнях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дзіцё́

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, ніякі род, рознаскланяльны

адз. мн.
Н. дзіцё́ дзе́ці
Р. дзіця́ці дзяце́й
Д. дзіця́ці дзе́цям
В. дзіцё́ дзяце́й
Т. дзі́цем
дзіцё́м		 дзе́цьмі
дзяцьмі́
М. дзіця́ці дзе́цях

Іншыя варыянты: дзіця́.

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дзіця́

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, ніякі род, рознаскланяльны

адз. мн.
Н. дзіця́ дзе́ці
Р. дзіця́ці дзяце́й
Д. дзіця́ці дзе́цям
В. дзіця́ дзяце́й
Т. дзі́цем
дзіцё́м		 дзе́цьмі
дзяцьмі́
М. дзіця́ці дзе́цях

Іншыя варыянты: дзіцё́.

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дацямна́, прысл.

Да таго часу, калі сцямнее.

Дзеці гулялі д.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

наўздаго́нкі, прысл. (разм.).

Даганяючы, пераганяючы каго-, што-н.

Дзеці бегалі н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дзетвара́, -ы́, ж., зб. (разм.).

Малыя дзеці.

Двор поўніўся галасамі дзетвары.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ра́кам, прысл. (разм.).

Стаўшы на карачкі.

Дзеці р. поўзалі па падлозе.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)