загрэ́бці1ізаграбці́1, ‑грабу, ‑грабеш, ‑грабе; ‑грабём, ‑грабяце; пр. загроб, ‑грэбла і ‑грабла, ‑грэбла і ‑грабло; зак.
1.Зак.да заграбаць.
2.каго. Разм. Схапіць, арыштаваць; раптоўна забраць куды‑н. [Павал Няміра:] Э, паночку! На той белы білет, што вы мне выклапаталі, ніхто і глядзець не захацеў. Месяцы два таму назад мяне зноў былі загрэблі ў войска.Чорны.
загрэ́бці2ізаграбці́2, ‑грабу, ‑грабеш, ‑грабе; ‑грабём, ‑грабяце; пр. загроб, ‑грэбла і ‑грабла, ‑грэбла і ‑грабло; зак.
Пачаць грэбці, грабці.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
book2[bʊk]v.
1. зака́зваць біле́т (у тэатр, на самалёт і да т.п.); брані́раваць ме́сца (у гатэлі, рэстаране і да т.п.)
2. запраша́ць, ангажава́ць (спевака, лектара на пэўную дату)
3.infml уно́сіць каго́-н. у спіс за парушэ́нне пра́вілаў, зако́наў
book in[ˌbʊkˈɪn]phr. v.BrE зарэгістрава́цца (у гатэлі)
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
valid
[ˈvælɪd]
adj.
1) ва́жкі
a valid argument — ва́жкі до́вад
2) чы́нны, які́ ма́е сі́лу, дзейнічае, абавя́звае
The contract is valid — Кантра́кт ма́е сі́лу
3) ва́жны
The ticket is valid for a month — Біле́т ва́жны на ме́сяц
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
książeczka
ж. кніжка;
książeczka czekowa — чэкавая кніжка;
książeczka oszczędnościowa — ашчадная кніжка;
książeczka pracy — працоўная кніжка;
książeczka wojskowa — вайсковы білет;
książeczka do nabożeństwa — малітоўнік
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
штрафны́, ‑ая, ‑ое.
1. Звязаны са штрафам, з платай штрафу. [Войцік:] — І на якое ліха нам здаўся той білет! Сунулі б правадніку колькі залатовак — і без штрафнога пратакола абышлося б.Машара.// Які назначаецца за парушэнне чаго‑н.; з’яўляецца штрафам. Штрафны ўдар.
2. Накіраваны рашэннем суда ў спецыяльную дысцыплінарную часць (пра ваеннаслужачых). Штрафныя матросы.// Які складаецца з такіх ваеннаслужачых, прызначаны для іх. Няхай штрафны батальён, няхай іншая кара. Нас нічога не страшыць пасля тых здзекаў і пакут, якія мы перажылі і пабачылі ў нямецкім палоне.С. Александровіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
жо́ўтыпрям., перен. жёлтый;
~тая фа́рба — жёлтая кра́ска;
~тая прэ́са — жёлтая пре́сса;
○ ~тая вада́ — мед. жёлтая вода́;
~тая ліхама́нка — жёлтая лихора́дка;
~тая ра́са — жёлтая ра́са;
ж. біле́т — жёлтый биле́т;
ж. дом — жёлтый дом;
~тая пля́ма — анат. жёлтое пятно́
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
знак, -а, мн. -і, -аў, м.
1. Метка, прадмет, якім абазначаецца, выражаецца што-н.
Знакі адрознення (умоўныя абазначэнні на форменным адзенні, якія паказваюць род войск, званне і пад.). Знакі ўзнагароды (пра ордэны, медалі). Грашовы з. (крэдытны білет). З. паштовай аплаты (марка).
2. Знешняе сведчанне, прымета чаго-н.
Знакі ўвагі.
Нядобры з.
Маўчанне — з. згоды.
3. Жэст, рух, якім сігналізуюць, паведамляюць што-н.
Падаць з. галавой.
◊
Пад знакамчаго (высок.) — кіруючыся якой-н. ідэяй, якім-н. імкненнем.
Пад знакам барацьбы за міжнародную бяспеку.
У знакчаго — як сведчанне, доказ чаго-н., выяўляючы, паказваючы што-н.
У знак памяці.
У знак пратэсту.
|| прым.зна́кавы, -ая, -ае (да 1 і 3 знач.; спец.).
Знакавая сістэма (сістэма знакаў як сродак камунікацыі ў 2 знач.; спец.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
воўк, ваўка́і во́ўка, мн. ваўкі́, ваўко́ў, м.
Драпежная жывёліна сямейства сабачых, звычайна шэрай масці.
Колькі ваўка ні кармі, ён усё роўна ў лес глядзіць (прыказка). І ваўкі сыты і авечкі цэлы (прымаўка). Хоць воўкам вый (вельмі дрэнна, бязвыхаднае становішча). Воўкам глядзець (пазіраць) (глядзець панура, варожа).
◊
Біты воўк (разм.) — пра бывалага, вопытнага чалавека.
Марскі воўк (разм., адабр.) — пра бывалага, вопытнага марака.