слязні́ца, ‑ы,
1. У старажытным Рыме — пасудзінка, у якую збіралі слёзы, калі плакалі па нябожчыку.
2. Слёзны мяшок каля вока,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
слязні́ца, ‑ы,
1. У старажытным Рыме — пасудзінка, у якую збіралі слёзы, калі плакалі па нябожчыку.
2. Слёзны мяшок каля вока,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
спялі́ць, спялю, спеліш, спаліць;
Даводзіць да спеласці.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сумбу́р, ‑у,
Адсутнасць яснасці, паслядоўнасці, парадку
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сухава́та,
1.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сырава́та,
Пра наяўнасць вільгаці
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
та́мака,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
трубаправо́д, ‑а,
Сістэма злучаных паміж сабой труб, прызначаная для перадачы на адлегласць вадкасці, газаў, пары і пад.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
удалечыню́,
На далёкую адлегласць, у далёкі прастор, далёка ўперад.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
фабза́вуч, ‑а,
Школа фабрычна-заводскага вучнёўства пры прадпрыемстве, якая рыхтуе рабочых масавых прафесій.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
хваі́на, ‑ы,
Тое, што і хвоя (у 1 знач.); асобная хвоя.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)