разважа́нне н

1. гл развага;

2. часцей мн:

разважа́нні Rden n -s, Gerde n -s; Betrchtungen pl (меркаванне);

без разважа́нняў hne inwendungen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

гале́нь, ‑льня, м.

Абл. Стары венік без лісця; дзяркач. Маці, відаць, цэлы гай.. гальнёў сшаравала, Пакуль падлога Зрабілася гладкая. Барадулін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бессвядо́мы, ‑ая, ‑ае.

Які робіцца несвядома, без усведамлення сутнасці таго, што робіцца, не кантралюецца свядомасцю. Бессвядомы жэст. Пачуцці бессвядомага страху.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бязма́ла, прысл.

Разм. Без малога, амаль, каля. Было бязмала тры гадзіны дня. □ З поля сабраў [мужык] вось Коп пяць бязмала. Купала.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

безная́ўны, ‑ая, ‑ае.

Які выконваецца без наяўных грошай шляхам пераводу грашовых сродкаў з рахунку плацельшчыка на рахунак крэдытора. Безнаяўны разлік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ве́чнасць, ‑і, ж.

Працяг часу без пачатку і канца. // Вельмі доўгі час. Марудна бягуць мінуты, Гадзіна ідзе, як вечнасць. Нядзведскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адбамбі́ць, ‑блю, ‑біш, ‑біць; зак., каго-што і без дап.

1. Правесці бамбёжку чаго‑н.

2. Тое, што і адбамбіцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абняду́жаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Страціць сілы, аслабець; захварэць. [Тоня:] — Без цябе абыдуцца. Паглядзі на сябе, які стаў... Абнядужаў зусім. Новікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мазю́каць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак., каго-што і без дап.

Разм. Непрыгожа, няўмела маляваць або пісаць; мазаць (у 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

манты́лья, ‑і, ж.

1. Карункавае пакрывала ў іспанак, якое закрывае галаву і плечы.

2. Уст. Кароткая жаночая накідка без рукавоў.

[Ісп. mantilla ад лац. mantellum — пакрывала, адзенне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)