пацадзі́ць, ‑цаджу, ‑цэдзіш, ‑цэдзіць; зак., што і без дап.

Цадзіць некаторы час. Пацадзіць малако.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)