Partíe

f -, -tí¦en

1) па́ртыя (тавару)

2) муз. па́ртыя

3) экску́рсія, пікні́к

éine ~ ins Grüne — пае́здка за го́рад, пікні́к

4) спарт. гульня́, матч

5) па́ртыя, шлюб

sie hat éine gúte ~ gemácht — яна́ ўда́ла вы́шла за́муж, яна́ зрабі́ла до́брую па́ртыю

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

метрапо́лія

(лац. metropolis < гр. metropolis, ад meter = маці + polis = горад)

1) старажытнагрэчаскі горад-дзяржава (поліс) у адносінах да заснаваных ім калоній на тэрыторыі іншых краін;

2) дзяржава ў адносінах да калоній, якімі яна ўладае.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

trącać

trąca|ć

незак. штурхаць, пхаць, піхаць;

~ła struny harfy — яна перабірала струны арфы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

smile​2 [smaɪl] v. (at) усміха́цца;

Keep smiling! Не вешай нос!;

She smiled a bitter smile. Яна горка ўсміхнулася;

She smiled her thanks. Яна выказала падзяку ўсмешкаю.

♦

if luck smiles on me калі́ мне пашча́сціць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

нахуліга́ніць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; зак.

Хуліганячы, набуяніць, насваволіць. [Маці:] — Напалохалі карову, дык яна цяпер стаяць не хоча. Паглядзі, хто там нахуліганіў. Паслядовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прахлі́паць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Хліпаць некаторы час. Галя на вяселле не пайшла. Увесь той дзень яна прахліпала ў падушку. Сабаленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

папакалаці́цца, ‑калачуся, ‑калоцішся, ‑калоціцца; зак.

Разм. Калаціцца доўга, неаднаразова. [Адам] так ужо выпакутаваў, ды і яна, Анютка, праз яго папакалацілася, папаплакала. Марціновіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абібо́цтва, ‑а, н.

Разм. пагард. Гультайства, лодарнічанне. Яна [жонка] яго, Ігналю, прабірала, як заўсёды, за яго абібоцтва і нядбаласць у гаспадарцы. Бядуля.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

маларо́слы, ‑ая, ‑ае.

Невялікага росту, нізкарослы. Хлапчук хоць яшчэ і падлетак, але ўжо большы за матку, бо яна — жанчына маларослая. Кулакоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цялі́цца, целіцца; незак.

Нараджаць цяля (пра карову, самку аленя, лася). [Кастусь:] — Лепш бы пайшла паглядзець карову, можа, яна цяліцца скора будзе. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)