уве́сь займ. all, áller (álle f álles n, álle pl); ganz (цэлы); voll, sämtlich;

уве́сь дзень den gánzen Tag;

ва ўве́сь го́лас aus vóllem Hálse;

цу́кар уве́сь ско́нчыўся der Zúcker ist álle;

усе́ сшы́ткі ско́нчыліся die Héfte sind álle

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

granulate

[ˈgrænjəleɪt]

1.

v.t.

1) драбі́ць, гранулява́ць, ператвара́ць у зярні́сты стан (цу́кар)

2) рабі́ць шурпа́тай паве́рхню

2.

v.t.

1) драбі́цца

2) прыма́ць зярні́сты вы́гляд, рабі́цца шурпа́тай (пра паве́рхню)

Wounds granulate in healing — Ра́на пры заго́йваньні пакрыва́ецца тка́нкай зь зярні́стым вы́глядам

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

смакта́ць, смакчу́, смо́кчаш, смо́кча; смакчы́; незак., што.

1. Губамі і языком уцягваць у рот што-н. вадкае праз вузкую адтуліну ў чым-н.

С. малако.

2. Пра насякомых і некаторых жывёлін: усмоктваць у сябе што-н. вадкае пры дапамозе спецыяльных органаў.

Пчала смокча нектар з кветкі.

Авадні смокчуць кроў каня.

3. Трымаць у роце, размінаючы, размякчаючы губамі, языком і змочваючы слінай.

С. цукар.

4. Трымаючы што-н. у роце, рабіць смактальныя рухі языком і губамі.

С. соску.

С. лапу.

С. люльку (курыць).

5. перан., звычайна безас. Выклікаць тупы боль.

Смокча пад грудзямі.

◊

Смактаць кроў з каго-н. — мучыць, прыгнятаць каго-н., здзекавацца з каго-н.

|| наз. смакта́нне, -я, н.; прым. смакта́льны, -ая, -ае (да 1—4 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

цукро́вы Zúcker-; zúckersüß (салодкі, як цукар);

цукро́вы пясо́к klárer Zúcker, Stréuzucker m;

цукро́вая пу́дра Púderzucker m, Stáubzucker m;

цукро́выя буракі́ Zúckerrübe f -, -n;

цукро́вы трыснёг Zúckerrohr n -s, -e;

цукро́вы заво́д Zúckerfabrik f -, -en;

цукро́вая хваро́ба мед. Zúckerkrankheit f, Diabétes m

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

mączka

ж.

1. мука (дробнага памолу);

mączka ziemniaczana — крухмал;

mączka kostna — касцявая (касцяная) мука;

mączka rybna — рыбная мука;

2. бат. крухмал;

3. уст. цукар-пясок

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

bon, ~u

м.

1. талон;

bon na cukier — талон на цукар;

2. ~y мн. эк. боны;

~y skarbowe — фінансавыя (казначэйскія) боны;

emisia ~ów — эмісія бонаў

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

кусо́к в разн. знач. кусо́к, -ска́ м., кава́лак, -лка м.;

кусо́к де́рева кава́лак дрэ́ва;

кусо́к хле́ба кава́лак (кусо́к) хле́ба;

са́хар куска́ми цу́кар куска́мі;

◊

ла́комый кусо́к сма́чны кусо́к;

кусо́к в го́рло не идёт кусо́к у го́рла не ле́зе;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ча́йны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да чаю (у 1 знач.). Чайны ліст. Чайная заварка. □ Па пясках былых мы рыс пасеем, Выгадуем чайныя кусты. Панчанка. [Нор] доўга жыў з маці на чайнай плантацыі, дзе акрамя іх было многа іншых неграў. Шамякін. // Звязаны з вытворчасцю, апрацоўкай, захоўваннем, продажам чаю. Чайная справа. Чайная фабрыка.

2. Які служыць для піцця чаю (у 2 знач.). Чайная лыжка. Чайны сервіз. □ Па маленькім круглым століку .. быў пастаўлены чайны прыбор, на сподачку ляжаў цукар і пячэнне. Ваданосаў.

•••

Чайная ружа гл. ружа.

Чайны грыб гл. грыб.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

БРЫ́СТАЛЬ, Брыстал (Bristol),

горад на ПдЗ Вялікабрытаніі. Адм. ц. графства Эйван. 396,6 тыс. ж. (1992). Порт пры ўпадзенні р. Эйван у Брыстольскі зал. 2 аэрапорты. Чыгунка. Суднабудаванне, авіякасм. прам-сць (у прыгарадзе Філтан), каляровая металургія, папяровая, паліграф., харчасмакавая (у т. л. мукамольная, алейная, шакаладная, піваварная, тытунёвая), хім., абутковая прам-сць. Каля Брысталя — нафтахім. комплекс Севернсайд. Музей і маст. галерэя. Цэнтр турызму. Ун-т. Арх. помнікі 12—19 ст.

Засн. каля 6 ст. З 12 ст. вядомы як буйны порт. У перыяд каланізацыі Паўн. Амерыкі і Вест-Індыі (17 — пач. 18 ст.) адзін з цэнтраў гандлю рабамі і калан. гандлю (цукар, тытунь і інш.).

т. 3, с. 277

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

распусти́ться сов., в разн. знач. распусці́цца, мног. параспуска́цца; (ослабеть, развязаться — ещё) развяза́цца;

цветы́ распусти́лись кве́ткі распусці́ліся (параспуска́ліся);

по́яс распусти́лся по́яс распусці́ўся (развяза́ўся);

ко́сы распусти́лись ко́сы распусці́ліся;

са́хар в воде́ распусти́лся цу́кар у вадзе́ распусці́ўся;

учени́к распусти́лся ву́чань распусці́ўся.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)