Разго́гаць ’разбіць’, разго́гацца ’разбіцца’ (Нас.). Да го́гаць ’біць адно аб другое’, го́гнуць ’стукнуць’, го́ганне ’удар аднаго звонкага прадмета аб другі’ (Нас.), укр. го́гіт ’іржанне’, ’моцны і працяглы гук, шум’. Гукапераймальныя ўтварэнні, параўн. ЭССЯ, 6, 194–195. Звонкі варыянт у раско́каць ’разбіць’ (што звязана з кока ’яйка’, ко́кнуць, гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

кастэ́т

(фр. casse-tête, ад casser = разбіваць + tête = галава)

халодная зброя ў выглядзе металічнай пласціны з адтулінамі; надзяваецца на пальцы і заціскаецца ў кулак, каб узмацніць удар.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

пары́раваць

(рус. парировать, ад фр. parer = адлюстроўваць, адбіваць)

1) адбіваць удар праціўніка (пры фехтаванні);

2) перан. абвяргаць нападкі або довады праціўніка ў спрэчцы, палеміцы (напр. п. абвінавачанні).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

inflict [ɪnˈflɪkt] v. (on/upon)

1. нано́сіць (удар, рану і да т.п.)

2. навя́зваць (погляды); навя́звацца, набіва́цца;

I don’t wish to inflict myself on you. Я не хачу набівацца да вас.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

jolt​1 [dʒəʊlt] n.

1. штуршо́к

2. уда́р, шок;

I realized with a jolt that they had left me alone. Мяне як токам ударыла, калі я зразумеў, што мяне пакінулі аднаго.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

volley​1 [ˈvɒli] n.

1. sport уда́р па мячы́ на ляту́

2. залп;

fire a volley даць залп

3. пато́к, град (папрокаў, пытанняў і да т.п.);

volleys of laughter вы́бухі сме́ху

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

murderous

[ˈmɜ:rdərəs]

adj.

1) сьмяро́тны, забо́йчы (уда́р)

2) крыважэ́рны

a murderous villain — крыважэ́рны злачы́нец

3) крыва́вы

a murderous riot — крыва́вы бунт

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Пяру́н (род. Перуна́) м., миф. Перу́н

пяру́н (род. перуна́) м. уда́р гро́ма;

◊ каб цябе́ п. забі́ў! — чтоб тебя́ гром разрази́л!;

сы́паць перуны́ — мета́ть гро́мы и мо́лнии

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

і́мпульс

(лац. impulsus = удар, штуршок)

1) унутранае пабуджэнне, штуршок да дзеяння (напр. і. да творчасці);

2) мера руху і сілы (напр. электрычны і., нервовы і.).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

падста́віць, -та́ўлю, -та́віш, -та́віць; -та́ўлены; зак.

1. каго-што. Паставіць пад што-н.

П. таз пад кран.

П. ножку каму-н. (паставіць нагу так, каб аб яе спатыкнуўся ці ўпаў хто-н. іншы; таксама перан.: нядобрасумленнымі сродкамі перашкодзіць каму-н. у якой-н. справе; разм.).

2. што. Пасунуўшы, наблізіць.

П. крэсла госцю.

3. перан., каго-што. Пазбавіць усялякай аховы, зрабіць даступным для нападу.

П. фігуру пад удар.

4. каго-што. Паставіць узамен.

П. лічбу ў формулу.

|| незак. падстаўля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

|| наз. падстано́ўка, -і, ДМ -ўцы, ж. (да 4 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)