cover up

1) прыкрыва́ць, пакрыва́ць

а) абклада́ць (пра хма́ры)

б) прысыпа́ць, засыпа́ць

в) абху́тваць, заху́тваць

2) хава́ць, адмаўля́цца сказа́ць або́ паказа́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

galvanize

[ˈgælvənaɪz]

v.t.

1) гальванізава́ць

2) пакрыва́ць (жале́за або́ сталь) то́нкім пласто́м цы́нку

3) узбудзі́ць ра́птам е́йкае пачуцьцё); пабуджа́ць, уздыма́ць (да дзе́яньня)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

lichen

[ˈlaɪkən]

1.

n.

1) Bot. ліша́й -я́ m., ліша́йнік -у m.

2) ліша́й -я́ m. (хваро́ба ску́ры)

2.

v.t.

пакрыва́ць мо́хам

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

sod

[sɑ:d]

1.

n.

1) дзірва́н -у́ m., дзёран -ну m.

2) пласт дзёрну, дзярні́на f.

2.

v.t. (-dd-)

пакрыва́ць, заклада́ць дзёрнам

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

make [meɪk] v. (made)

1. рабі́ць, вырабля́ць, ствара́ць

2. прымуша́ць;

What makes you do it? Што прымушае вас рабіць гэта?

3. гатава́ць (яду)

4. зарабля́ць

5. (for) накіро́ўвацца

make up [ˌmeɪkˈʌp] phr. v.

1. разабра́ць, зразуме́ць

2. склада́ць, выдумля́ць

3. пакрыва́ць, кампенсава́ць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

бялі́ць, бялю́, бе́ліш, бе́ліць; бе́лены; незак., што.

1. Пакрываць вапнай, мелам, робячы белым.

Б. печ.

2. Дасягаць белізны чаго-н. шляхам спецыяльнай апрацоўкі.

Б. палотны на сонцы.

3. Знімаць шкуру з забітай жывёліны, кару са ствала дрэва.

Б. авечку.

|| зак. вы́беліць, -лю, -ліш, -ліць; -лены (да 1 і 2 знач.), набялі́ць, -бялю́, -бе́ліш, -бе́ліць; -бе́лены (да 2 знач.) і пабялі́ць, -бялю́, -бе́ліш, -бе́ліць; -бе́лены (да 1 знач.); наз. пабе́лка, -і, ДМ -лцы, ж. (да 1 знач.).

|| звар. бялі́цца, бялю́ся, бе́лішся, бе́ліцца; зак. набялі́цца, -бялю́ся, -бе́лішся, -бе́ліцца (да 2 знач.).

|| наз. бяле́нне, -я, н.

|| прым. бялі́льны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

ма́заць¹, ма́жу, ма́жаш, ма́жа; маж; ма́заны; незак.

1. што. Пакрываць тонкім слоем чаго-н. тлустага або вадкага.

М. хлеб маслам.

М. калёсы дзёгцем.

2. Тое, што і пэцкаць (у 1 знач.; разм.).

М. сшытак.

М. рукі фарбай.

3. што. Няўмела маляваць або пісаць (разм.).

|| зак. зама́заць, -ма́жу, -ма́жаш, -ма́жа; -ма́ж; -ма́заны (да 2 знач.), зма́заць, -ма́жу, -ма́жаш, -ма́жа; -ма́ж; -ма́заны (да 1 і 2 знач.), нама́заць, -ма́жу, -ма́жаш, -ма́жа; -ма́ж; -ма́заны і пама́заць, -ма́жу, -ма́жаш, -ма́жа; -ма́ж; -ма́заны (да 1 знач.).

|| аднакр. мазну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́ (да 1 і 2 знач.).

|| наз. ма́занне, -я, н. (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

фарбава́ць, -бу́ю, -бу́еш, -бу́е; -бу́й; -бава́ны; незак., што.

1. Пакрываць або насычаць фарбай.

Ф. сцены.

2. Пра нетрывала, няякасна або нядаўна афарбаваныя рэчы: пэцкаць (разм.).

3. Падмалёўваць вусны, вейкі і пад.

|| зак. пафарбава́ць, -бу́ю, -бу́еш, -бу́е; -бу́й; -бава́ны (да 1 і 3 знач.), афарбава́ць, -бу́ю, -бу́еш, -бу́е; -бу́й; -бава́ны (да 1 знач.) і вы́фарбаваць, -бую, -буеш, -буе; -буй; -баваны (да 1 і 3 знач.).

|| наз. фарбава́нне, -я, н. (да 1 і 3 знач.), афарбо́ўка, -і, ДМ -о́ўцы, ж. (да 1 знач.) і пафарбо́ўка, -і, ДМ -о́ўцы, ж. (да 1 знач.).

|| прым. фарбава́льны, -ая, -ае (да 1 і 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

капці́ць, капчу, копціш, копціць; незак.

1. Выдзяляць копаць, сажу пры гарэнні; куродымець. Дзве вісячыя лямпы задыхаліся ўгары ад сціснутага паветра, міргалі і капцілі. Васілевіч.

2. што. Пакрываць копаццю, сажай. Хутка газавыя лямпы пакінуць капціць столі калгасных дамоў. Шахавец.

3. што. Разм. Абкурваць дымам, вэндзіць (мяса, рыбу і інш.). [Шышак] хапае будачніку, каб па вясне капціць кумпякі, а ў чэрвеньскія вечары бараніцца ад камароў, заедзі куродымам. Навуменка.

•••

Капціць неба — жыць без мэты, без справы, не прыносячы карысці грамадству.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

overwhelm

[,oʊvərˈhwelm]

v.

1) ахапля́ць; апано́ўваць (пра пачу́цьці)

2) ашаламля́ць, ура́жваць, прыбіва́ць

overwhelmed with grief — прыбі́ты го́рам

3) заліва́ць, пакрыва́ць, закі́дваць (напр. пыта́ньнямі)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)