Лазу́н ’майстар, ахвотнік высока лазіць (аб дзецях)’ (ТСБМ), ’сысун (аб цяляці)’ (Касп.). Да ла́зіць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Масцяры́цца, масцю́рыцца ’масціцца’ (шальч., Сл. ПЗБ). У выніку кантамінацыі масці́ць (масці́цца) і ма́йстар, масты́рыць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ас, ‑а; Р мн. асаў; м.

Лётчык-знішчальнік, які выдатна авалодаў лётным і баявым майстэрствам, майстар паветранага бою.

[Фр. as — туз.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заслу́женный заслу́жаны;

заслу́женный де́ятель нау́ки заслу́жаны дзе́яч наву́кі;

заслу́женный ма́стер спо́рта заслу́жаны ма́йстар спо́рту;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мастери́ца ж.

1. майстры́ха, -хі ж.;

2. (искусница) маста́чка, -кі ж., ма́йстар, -тра м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ры́мар

(польск. rymarz, ад ням. Riemer)

майстар, які вырабляе раменную вупраж.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ваго́нны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да вагона. Вагонная служба. Вагонны майстар. Вагонны тормаз. // Размешчаны ў вагоне. Вагонны рэстаран.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

каце́льшчык, ‑а, м.

1. Майстар па вырабу катлоў (у 2 знач.).

2. Спецыяліст па абслугоўванню і эксплуатацыі паравых катлоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

gipsiarz

м. майстар ляпной аздобы; лепшчык; тынкоўшчык

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

gonciarz

м. майстар (спецыяліст) па вырабе гонтаў

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)