realm [relm] n.

1. галіна́, сфе́ра; абся́г;

the realm of science сфе́ра наву́кі

2. fml карале́ўства, дзяржа́ва;

the laws of the realm зако́ны карале́ўства; дзяржа́ўныя зако́ны

♦

beyond/within the realms of possibility па-за ме́жамі/у ме́жах магчы́мага

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

neutral

[ˈnu:trəl]

1.

adj.

1) нэўтра́льны (пра краі́ну)

a neutral port — порт у нэўтра́льнай зо́не або́ краі́не

2) неазна́чаны

neutral color — нэўтра́льны, шэрава́ты ко́лер

3) бяспо́лы

2.

n.

нэўтра́льны чалаве́к, нэўтра́льная дзяржа́ва

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

мана́рхія, ‑і, ж.

Форма дзяржаўнага кіравання, пры якой вярхоўная ўлада належыць адной асобе — манарху, а таксама дзяржава з такой формай кіравання. Абмежаваная манархія. Неабмежаваная манархія.

•••

Абсалютная манархія — манархія, у якой уся ўлада належыць толькі манарху.

Канстытуцыйная манархія — форма дзяржаўнага ладу, пры якім улада манарха абмежавана канстытуцыяй.

Саслоўная манархія — форма феадальнай дзяржавы, пры якой каралеўская ўлада апіралася на органы прадстаўніцтва дваран, духавенства і гараджан.

[Ад грэч. monarchia — адзінаўладства.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сатэлі́т, ‑а, М ‑ліце, м.

1. У Старажытным Рыме — узброены найміт, які суправаджаў свайго гаспадара.

2. перан. Паслугач, выканаўца чужой волі. // Дзяржава або ўрад, фармальна незалежныя, а фактычна падпарадкаваныя іншай, больш моцнай імперыялістычнай дзяржаве. Сатэліты імперыялізму.

3. У астраноміі — спадарожнік планеты. Месяц — сатэліт Зямлі.

4. Спец. У планетарных механізмах — шасцярня, якая круціцца разам з воссю вакол цэнтральнага кола накшталт спадарожніка планеты.

[Ад лац. satelles, satellitis — спадарожнік; паплечнік.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

по́ліс​2

(гр. polis)

горад-дзяржава як асобая форма сацыяльна-эканамічнай і палітычнай арганізацыі, тыповая для Старажытнай Грэцыі.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

суверэ́нны

(фр. souverain)

1) незалежны, самастойны (напр. с-ая дзяржава);

2) які ажыццяўляе вярхоўную ўладу (напр. с. правіцель).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

штат​1

(ням. Staat = дзяржава)

адміністрацыйна-тэрытарыяльная адзінка з унутраным самакіраваннем у ЗША, Аўстраліі, Індыі, краінах Лацінскай Амерыкі.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

kingdom [ˈkɪŋdəm] n.

1. карале́ўства; ца́рства; дзяржа́ва;

the United Kingdom Злу́чанае Карале́ўства (Вялікабрытаніі і Паўночнай Ірландыі)

2. ца́рства; свет;

the аnimal/plant king dom жывёльны/раслі́нны свет;

mineral king dom нежыва́я прыро́да

♦

till kingdom come dated да друго́га прышэ́сця, ніко́лі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

акцэсі́йны

(ад лац. accessio = далучэнне)

які далучаецца);

а. дагавор — дагавор, падпісваючы які, дзяржава далучаецца да дагавору, заключанага раней паміж іншымі дзяржавамі.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

казна́

(цюрк. xazna)

1) фінансавыя рэсурсы дзяржавы; грашовыя сродкі якой-н. установы;

2) дзяржава як суб’ект пэўных маёмасных правоў і інтарэсаў.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)