мандата́рый, ‑я,
1. Асоба, якая атрымала даручэннае, мандат ад манданта.
2. Капіталістычная
[Лац. mandatarius — які атрымаў даручэнне.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
мандата́рый, ‑я,
1. Асоба, якая атрымала даручэннае, мандат ад манданта.
2. Капіталістычная
[Лац. mandatarius — які атрымаў даручэнне.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дэпазіта́рый, ‑я,
У міжнародным праве —
[Ад лац. depositum — рэч, здадзеная на захаванне.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
самасто́йны, -ая, -ае.
1. Які існуе асобна ад іншых; незалежны.
2. Здольны дзейнічаць сам, без чужой дапамогі.
3. Які робіцца сваімі сіламі або па сваёй ініцыятыве, без пабочнага ўплыву.
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Патэ́нцыя,
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
нейтра́льны neutrál; Neutrál-;
нейтра́льная
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
шматнацыяна́льны múltinationál;
шматнацыяна́льная
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Fréistaat
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Зейла (
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
Інь (
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
Грэнада (
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)