1.Уст. Які мае адносіны да хама (у 1 знач.). Усюды бог гасціў З сваёю ласкаю, Толькі крыў, мінуў Ніву хамскую.Купала.[Міхась:] — І зараз, пэўна, [Галена Мнішак] хамскі дух парфумай выкурвае, каб не пахла хамам у яе панскіх пакоях.Машара.
2.Разм. Уласцівы хаму (у 2 знач.); грубы, бесцырымонны. Хамскія паводзіны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
niesmaczny
niesmaczn|y
1. нясмачны;
2.перан. безгустоўны; вульгарны; грубы;
~e żarty — вульгарныя жарты
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
Га́матны ’тоўсты, грубы, гаматны’ (БРС), ’завялікі (пра адзенне, абутак)’ (Сцяц. Словаўтв.). Няяснае слова. Можа, звязана з укр.гматни́й ’гібкі’, гма́та́ти ’камячыць, гнуць’ (Грынч.), польск.gmatwać ’заблытваць і да т. п.’, gmatać ’тс’ (аб гэтых лексемах гл. Слаўскі, 1, 297–298). Параўн. яшчэ га́мтаць ’камячыць’ (БРС), гамта́ць ’тс’ (Сцяшк. МГ).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
derb
a
1) ду́жы, мо́цны
2) гру́бы (пра чалавека)
~е Wáhrheit — го́ркая пра́ўда
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
жывёльны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да жывёлы, жывёл. Жывёльны свет. Жывёльны арганізм.// Атрыманы ад жывёла прыгатаваны з арганічных рэчываў, якія ёсць у целе жывёлы. Жывёльнае масла. Жывёльныя бялкі.
2. Такі, як у жывёл; падсвядомы, чыста фізіялагічны. Візэнер сядзеў нерухома — жывёльны страх скаваў яму цела і язык.Шамякін.//перан.Грубы, нізкі. Жывёльныя пабуджэнні.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
шчытавы́, ‑ая, ‑ое.
1. Які мае адносіны да шчыта (у 2, 3 знач.). Шчытавы затвор.// Зроблены са шчытоў (у 2 знач.). Побач са шчытавымі дамамі вырасталі грубы з брусчаткі, акрэсліваючы будучыя вуліцы.Савіцкі.// Які праводзіцца з дапамогай шчыта (у 2 знач.). Шчытавы спосаб будаўніцтва тунеля.
2.Спец. Які мае шчыт (у 6 знач.). Шчытавая тля.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
horny[ˈhɔ:ni]adj.
1. рагавы́;
horny substance рагаво́е рэ́чыва
2. мазо́лісты, гру́бы, жо́рсткі;
horny hands мазо́лістыя ру́кі
3.infml сексапі́льны;
look horny выгляда́ць сексуа́льна
4.infml сексуа́льна ўзбу́джаны
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
адбо́рны, ‑ая, ‑ае.
1. Адабраны з ліку іншых як лепшы; першагатунковы, выдатны. Адборнае насенне. □ Хата была прасторная і пабудаваная з адборнага матэрыялу.Колас.Атрад налічваў каля двухсот адборных малайцоў.Брыль.Па дарозе Ілью Кавальчуку трапляліся фурманкі і аўтамашыны, нагружаныя адборнай сухой бульбай.Паслядовіч.
2. Вельмі грубы, непрыстойны. Жанчына сыпала паліцаям у твар самыя адборныя, самыя моцныя праклёны.Дамашэвіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
зверава́ты, ‑ая, ‑ае.
1. Падобны з выгляду на звера; грубы, страшны. [Мікодым] здаваўся.. не суровым і дужым, а звераватым і страшным.Марціновіч.У вёску завітаў бургамістр воласці Бадзягін. Сярэдніх год мужчына, звераваты на выгляд.Федасеенка.// Такі, як у звера; страшны, злосны. Звераватыя вочы. Звераваты выгляд.
2. Які цураецца людзей; замкнуты, нетаварыскі. — Не калектыўны ты чалавек. Звераваты.Чорны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)