◎ Некерко ’гваздзік-травянка, Dianthus deltoides L.’ (гродз., Кіс.). Няясна; магчыма, дэфармаваная з мэтай ахоўнай магіі назва, параўн. іншыя назвы расліны іскаркі, сярдзечнік© ва ўсякім разе спалучэнне ‑ке‑ не з’яўляецца характэрным для названага арэала, аднак смал. некенький ’якісьці; не варты ўвагі’ можа сведчыць аб прыналежнасці назвы да «шыфраваных» найменняў раслін тыпу польск. nietoto і пад., параўн. і польск. дыял. niekiery ’некаторы, няпэўны’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
markánt
a зна́чны, ва́жны, выда́тны; ва́рты ўва́гі, знамяна́льны; характэ́рны
~e Züge — характэ́рныя ры́сы тва́ру
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
dánkenswert, dánkens würdig
a ва́рты падзя́кі, які́ заслуго́ўвае падзя́кі
éine ~e Áufgabe — удзя́чнае зада́нне
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
élend
a
1) ва́рты жа́лю, жа́ласны
2) бядо́тны, гаро́тны
3) по́длы
~es Zeug — дрэнь
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
würdig
1.
a го́дны, пава́жны, ва́рты (чаго-н.), шано́ўны
2.
adv го́дна, з го́днасцю
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
authoritative
[əˈӨɔrəteɪtɪv]
adj.
1) аўтарытэ́тны, уплыво́вы
2) ула́дны
in authoritative tone — ула́дным то́нам
3) вераго́дны, ва́рты даве́ру
authoritative source — ва́ртая даве́ру крыні́ца
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
жа́лкий
1. (достойный жалости) ва́рты жа́лю; (вызывающий жалость) жа́ласны; (несчастный) няшча́сны; (беспомощный) бездапамо́жны;
жа́лок тот, в ком со́весть нечиста́ ва́рты жа́лю той, у каго́ нячы́стае сумле́нне;
2. (ничтожный, убогий) мізэ́рны, убо́гі; (с оттенком презрения) нікчэ́мны, няшча́сны;
како́е жа́лкое зре́лище! яко́е ўбо́гае (нікчэ́мнае) відо́вішча!;
жа́лкий трус нікчэ́мны баязлі́вец;
жа́лкая роль нікчэ́мная ро́ля;
име́ть жа́лкий вид мець мізэ́рны (убо́гі) вы́гляд;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
pogarda
pogard|a
ж. пагарда;
godny ~y — варты пагарды;
odnosić się z ~ą — ставіцца з пагардай
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
бедала́га, ‑і, ДМ ‑у, Т ‑ам, м.; ДМ ‑лазе, Т ‑ай, ‑аю, ж.
Разм. Чалавек, які трапіў у бяду. Мой ложак стаяў побач, і я дапамагаў няшчаснаму бедалагу чым толькі мог. С. Александровіч. Тут [у хвасце калоны] былі адны бедалагі — зусім аслабелыя і дужа параненых. Быкаў. // Нешчаслівы, варты спачування чалавек. [Толік з маці] жылі ў падсуседзях, у зямлянцы старога Лукаша, які памёр, бедалага, у сорак чацвёртым. Мыслівец.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прадстаўле́нне, ‑я, н.
1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. прадстаўляць — прадставіць і прадстаўляцца — прадставіцца.
2. Пісьмовая заява, пісьмовы даклад у вышэйшую інстанцыю. У прадстаўленні гродзенскага губернатара на імя віленскага генерал-губернатара ад 15 красавіка 1862 г. паведамляецца, што акружны генерал 9‑й акругі ўнутранай варты прыслаў яму пракламацыю «Што трэба рабіць войску». Лушчыцкі.
3. Тэатральны спектакль. Вечарам у клубе было прадстаўленне. Лобан.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)