another

[əˈnʌðər]

1.

adj.

1) і́ншы

That is quite another matter — Гэ́та зусі́м і́ншая спра́ва

another time — і́ншым ра́зам

2) яшчэ́ адзі́н

Have another glass of milk — Вы́пі яшчэ́ адну́ шкля́нку малака́

in another five minutes — за які́я пяць міну́т

3) другі́

another Kupala — другі́ Купа́ла

2.

pron.

1) яшчэ́ адзі́н, і́ншы, другі́

His father was a poet, and he is another — Яго́ны ба́цька быў паэ́там, а ён — яшчэ́ адзі́н

2) і́ншы

I don’t like this book, give me another — Мне не падаба́ецца гэ́тая кні́га, да́йце мне і́ншую

- one after another

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

bide

pron indef або́два, абе́дзве; або́е; той і і́ншы

◊ es mit ~n hlten* — быць і ва́шым, i на́шым

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

rgendin

pron indef m [f rgendine, n rgendin, pl rgendwlche] які́е́будзь, не́йкі, які́сьці

~nderer — хто-не́будзь і́ншы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

ганадэ́рма

(н.-лац. ganoderma)

губавы базідыяльны грыб сям. ганадэрмавых, які расце на лесапавале, пнях, іншы раз на жывых ствалах дрэў, выклікае белую гніль.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

падмяні́ць, -мяню́, -ме́ніш, -ме́ніць; -ме́нены; зак.

1. каго-што. Тайна, непрыкметна або незнарок замяніць другім; перайначыць нейкім чынам.

П. кнігу.

П. шапку.

Хлопца нібы падмянілі: стаў зусім іншы (перан.).

2. што. Напоўніць іншым зместам.

П. шчырую размову выкрыкамі.

3. каго (што). Замяніць на кароткі час (разм.).

П. вартавога.

|| незак. падме́ньваць, -аю, -аеш, -ае і падмяня́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

|| наз. падме́на, -ы, ж. і падме́н, -у, м.

|| прым. падме́нны, -ая, -ае (да 3 знач.).

П. пастух.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

альтруі́зм

(фр. altruisme, ад лац. alter = іншы)

бескарыслівае служэнне людзям, гатоўнасць ахвяраваць для іх сваімі асабістымі інтарэсамі (проціл. эгаізм).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

канды́цыя

(лац. conditio = умова, патрабаванне)

норма, якасць, якім павінен адпавядаць той ці іншы тавар, матэрыял (напр. пасяўная к. насення).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

ка́верзны, ‑ая, ‑ае.

Разм.

1. Які заключае ў сабе каверзу; заблытаны, складаны. Каверзнае пытанне. Каверзная справа. □ Іншы раз было і так, што той-сёй спецыяльна адшукваў.. каверзныя пытанні, абы толькі збіць з панталыку настаўніка. «Звязда».

2. Які робіць, чыніць каверзы, схільны да іх. Каверзны чалавек.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

калі́е́будзь, прысл.

У які-небудзь няпэўны час (у мінулым ці будучым). [Наўмыснік] баяўся, што яго кравец калі-небудзь сустрэне і пазнае. Чорны. Наташа паабяцала абавязкова зайсці да .. [Маі] калі-небудзь у іншы раз, у вольны час. Краўчанка. / у знач. наз. Адкласці сустрэчу на калі-небудзь.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

летапі́сец, ‑пісца, м.

Складальнік летапісаў. // перан. Пра асобу, у творах якой найбольш поўна адлюстраваны сучасныя ёй падзеі. Чорны — праўдзівы летапісец чалавечага лёсу ў трох вялікіх войнах. Лужанін. Колас, як ніхто іншы з беларускіх пісьменнікаў, стаў летапісцам духоўнага развіцця беларускага народа. Гіст. бел. сав. літ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)