удзірване́ць, ‑ее; зак.

Урасці густой травой, накрыцца дзёрнам. Межы [палёгка] паспелі ўжо .. удзірванець. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ціхо́м, прысл.

Абл. Цішком. Ціхом, каб не пабудзіць маці, .. [Клава] злегла з ложка. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цягаві́тасць, ‑і, ж.

Уласцівасць цягавітага. У Леапольда Гушкі падвоілася стараннасць, цягавітасць, сіла. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

black​3 [blæk] v.

1. BrE байкатава́ць (справу, пачынанне і да т.п.) у знак пратэ́сту або́ ў падтры́мку забасто́ўкі

2. чарні́ць, фарбава́ць у чо́рны ко́лер

3. ваксава́ць (абутак)

black out [ˌblækˈaʊt] phr. v.

1. часо́ва стра́ціць прыто́мнасць

2. зацямні́ць або́ пагасі́ць святло́

3. выкрэ́сліваць (пра цэнзуру)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

зле́глы, ‑ая, ‑ае.

Які прыгнуўся да зямлі, палёг. Трава была злеглая і зблеклая. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

знябы́ты, ‑ая, ‑ае.

Разм. Змораны, змучаны. На палку, здарожаны, знябыты, абарваны, сядзеў Гарус. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

глі́нішча, ‑а, н.

Месца здабычы гліны. Пніцкі.. палез з рыдлёўкаю ў раскапанае глінішча. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

арабі́на, ‑ы, ж.

Тое, што і рабіна. За парканам спелі яблыкі і арабіны. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вуге́льчык, ‑а, м.

Тое, што і вугольчык. Вочы ў абодвух [сыноў] чорненькія, як вугельчыкі. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аднаду́мнік, ‑а, м.

Тое, што і аднадумец. Валяслаў быў.. бацькаў .. самы гарачы аднадумнік. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)