Белакудранік (род раслін) 2/209

- » - чорны 2/209 (іл.)

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Вужо́выя я́гады ’паслён чорны, Solanum nigrum L.’ (Бейл.). Ад вуж ’змяя, гад’. Прыметнік указвае на неядомасць расліны. Параўн. таксама воўчыя ягады.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Малянчу́кчорны арэх’ (ганц., люб.), ’спарыння’, малянчуковае зе́рне ’тс’ (ганц., Сл. ПЗБ). Да мала́нка1 (гл.). Аб суфіксе гл. Сцяцко, Афікс. наз., 178.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

негрыто́сы

(ісп. negrittos, ад negro = чорны)

прадстаўнікі некаторых этнічных груп Паўд.-Усх. Азіі; азіяцкія пігмеі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

сферо́псіс

(н.-лац. sphaeropsis)

недасканалы грыб сям. шаравідкавых, які ўзбуджае чорны рак яблыні і грушы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

дрозд м.

1. заал. Drssel f -, -n;

чо́рны дрозд msel f -, -n;

2. (спеў дразда) mselschlag m -(e)s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

sooty [ˈsʊti] adj.

1. заку́раны, закуро́дымлены, пакры́ты са́жаю;

sooty fog тума́н з пры́мессю куро́дыму

2. цёмны, сму́глы;

a sooty cat кот, чо́рны як са́жа

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

verge2 [vɜ:dʒ] v. (on/upon) збліжа́цца; межава́цца;

dark grey verging on black ама́ль чо́рны ко́лер;

It verges on madness. Гэта блізка да вар’яцтва.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

мелано́ма

(ад гр. melas, -anos = чорны + -ома)

злаякасная пухліна, якая развіваецца з клетак, што выпрацоўваюць меланін.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

не́гры

(фр. négre, ад ісп. negro = чорны)

прынятая ў многіх мовах назва прадстаўнікоў негроіднай расы (негроідаў).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)