manipulate

[məˈnɪpjəleɪt]

v.t.

1) уме́ла абыхо́дзіцца, кірава́ць (прыла́дай), маніпулява́ць

2) хі́тра падыхо́дзіць да каго́-чаго́, хі́тра заваёўваць чый-н. даве́р

3) падтасо́ўваць, наўмы́сна зьмяня́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

АЎТЫ́ЗМ

(ад грэч. autos сам),

крайняя форма псіхал. адчужэння, якая праяўляецца ў адыходзе чалавека ад кантакту з навакольным светам і паглыбленні ва ўласныя перажыванні. Тэрмін уведзены швейц. псіхолагам і псіхіятрам Э.Блейлерам (1857—1939) для абазначэння псіхічных парушэнняў, звязаных з паніжанай магчымасцю хворага чалавека кіраваць сваім мысленнем, адключацца ад пакутлівых думак, якія праяўляюцца ў пазбяганні ад любых кантактаў з людзьмі. Абазначае таксама пераважную арыентацыю індывіда на сваю ўнутраную карціну і ўнутраныя крытэрыі ў ацэнцы з’яў (гл. Эгацэнтрызм), гэтаму спадарожнічае страта інтуітыўнага разумення людзей, неадэкватнае эмацыянальнае рэагаванне на іх паводзіны. Аўтызм праяўляецца ў псіхічных хваробах, асабліва шызафрэніі. У некаторых псіхічна здаровых людзей мысленне можа мець пэўныя рысы аўтызму.

т. 2, с. 123

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

нерв

(лац. nervus = жыла, сухажылле)

1) кожны з тонкіх адросткаў-валокнаў, якія адыходзяць ад галаўнога і спіннога мозгу і ўтвараюць разгалінаваную сістэму, здольную кіраваць дзейнасцю арганізма;

2) перан. асноўная дзейная сіла чаго-н.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Абру́д ’ніжняя частка драўлянага посуду (цэбра)’ (Шат.). Відаць, да *ob‑rǫdъ (Трубачоў, Слав. языкозн., V, 176), прасл. ręditi ’правіць, кіраваць, распараджацца, раіць, упарадкоўваць і г. д.’ (ст.-бел. обрѧжоный зроблены, упарадкаваны’). Ад абстрактных значэнняў гэтага дзеяслова немагчыма перайсці да значэння абруд. Аднак у беларускай мове існуе назва цэбра, утвораная ад кораня rędражка (гл.). Апрача гэтага, адзначана рад ’пласт у кубельчыку’ (Янк. II). Тады *rędja (> *ража, ражка), ’драўляны сасуд з радамі, ’кубел, цэбар’, а *obrǫdъ ’яго апошні перад дном рад’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

рэдагава́ць

(польск. redagować, ад лац. redigere = парадкаваць)

1) выпраўляць, апрацоўваць змест і форму якога-н. тэксту пры падрыхтоўцы да друку, для перадачы па радыё і інш.;

2) кіраваць выданнем чаго-н. (напр. р. часопіс).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

tyrannize

[ˈtɪrənaɪz]

1.

v.i.

1) зьдзе́кавацца

2) выяўля́ць дэспаты́зм, жо́рсткасьць

2.

v.t.

1) тыра́ніць, уціска́ць

to tyrannize one's family — уціска́ць сваю́ сям’ю́

2) дэспаты́чна кірава́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

finance

1. [ˈfaɪnæns]

n.

грашо́выя спра́вы, фіна́нсы pl.only

public finance — дзяржа́ўная фіна́нсавая гаспада́рка

2. [fəˈnæns]

v.t.

1) фінансава́ць

2) кірава́ць фіна́нсамі

3.

v.i.

ве́сьці фіна́нсавыя апэра́цыі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

przewodniczyć

незак.

1. узначальваць што; кіраваць кім/чым;

2. komu/czemu старшынстваваць на чым;

przewodniczyć zebraniu — старшынстваваць на сходзе

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

referat, ~u

м.

1. рэферат, даклад;

2. аддзяленне, сектар (установы);

referat finansowy — фінансавы сектар (аддзел);

prowadzić referat — кіраваць аддзелам

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

trząść

незак.

1. трэсці, калаціць;

febra go trzęsie — яго калоціць (трасе) ліхаманка;

2. трэсці; абтрасаць (плады);

3. перан. кіраваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)