абмя́кнуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; пр. абмяк, ‑ла; зак.

1. Стаць мяккім, страціўшы пругкасць. Вопратка абмякла ад вільгаці.

2. перан. Зрабіцца вялым, расслабленым. Камендант абмяк, зморана апусціўся ў крэсла, успомніўшы свой ганебны страх. Шамякін. Эма заплакала горка. Рукі абмяклі, Пакорна, Выпусціў бацька повад. Глебка.

3. перан. Стаць больш спагадлівым; расчуліцца. Выказаўшы тое, што так доўга і балюча ўтрымлівала, Аля адразу абмякла і заплакала. Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абцягну́ць, ‑цягну, ‑цягнеш, ‑цягне; зак., што.

1. Паправіць, прывесці ў парадак адзенне і пад., пацягнуўшы ўніз. [Жэнька] глянула з замілаваннем на сваю ляльку Ганульку, якая спала побач з ёю, абцягнула на ёй сукенку. Крапіва.

2. Туга нацягнуўшы, абшыць, абабіць што‑н. тканінай і пад. Абцягнуць скурай крэсла.

3. Апусціць, адцягнуць. Бялізна абцягнула вяроўку.

4. Абвесці што‑н. чым‑н.; абгарадзіць. Абцягнуць агарод дротам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спи́нка в разн. знач. спі́нка, -кі ж.; пле́чкі, -чак ед. нет; портн. пле́чы, род. плячэ́й мн.;

спи́нка ребёнка спі́нка (пле́чкі) дзіця́ці;

спи́нка кре́сла спі́нка крэ́сла;

вы́кроить спи́нку портн. вы́краіць спі́нку (пле́чы).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прасе́джваць, прасе́дзець

1. (éine Zeit lang) sitzen* vi;

прасе́джваць усю́ ноч die ganze Nacht áufbleiben* [versítzen, auf sein];

2. (прабыць) bléiben* vi (s), verbríngen* vt;

3. разм. (сапсаваць) dúrchsitzen* vt (крэсла і г. д.); dúrchscheuern vt (порткі)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

wicker

[ˈwɪkər]

1.

n.

1) лаза́ (для пляце́ньня)

2) рэч, спле́ценая з лазы́

2.

adj.

пле́цены з лазы́

wicker baskets — кашы́, пле́ценыя з лазы́

wicker chair — пле́ценае крэ́сла

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

obciągać

незак.

1. абцягваць, папраўляць;

obciągać ubranie — абцягваць (папраўляць) адзенне;

2. пакрываць, пацягваць;

obciągać krzesło skórą — абіваць крэсла скурай

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Ка́тэдра ’кафедральная царква; прапаведніцкі амбон, кафедра’ (Нас.). У ст.-бел. мове адзначаецца на пачатку XVI ст. (гл. Булыка, Запазыч., 143). Лічыцца, што непасрэднай крыніцай бел. слова з’яўляецца польск. katedra. Апошняе ўзята з лац. cathedra; першакрыніцай, бясспрэчна, трэба разглядаць грэч. καθέδρα ’сядзенне, крэсла’, яно вядома ў многіх еўрапейскіх мовах (параўн. у слав.: чэш., славац. katedra, укр. дыял. кате́дра, балг. кате́дра, серб.-харв. ка̀тедра і інш.). Таксама запазычана ў некаторых зах.-еўрап. мовах (напр., ням. Katheder). Гл. яшчэ ка́федра. Слаўскі, 2, 102; Кюнэ, Poln., 63; Клюге, 357.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

перасе́сці сов.

1. в разн. знач. пересе́сть;

п. на друго́е крэ́сла — пересе́сть на друго́й стул;

п. на парахо́д — пересе́сть на парохо́д;

2. застря́ть;

бу́льба ў го́рле ~се́ла — карто́шка в го́рле застря́ла

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

напла́кацца, ‑плачуся, ‑плачашся, ‑плачацца; зак.

1. Паплакаць многа, уволю. Аддаючы дачку, Акіліна дала выхад сваім пачуццям, якія таіла за многія гады: і наплакалася і навесялілася ўволю. Шкраба. Хутчэй бы дадому, уціснуцца ў крэсла, згарнуцца ў клубочак і наплакацца ўволю... Марціновіч.

2. перан. Разм. Нацярпецца, перажыць многа гора, непрыемнасцей. Наплакацца з дрэнным работнікам. □ «А ты, — кажу, — не спяшайся. Яшчэ там вашы Ёзапы наплачуцца, пачакай!..» Брыль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сядзе́нне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле дзеясл. сядзець (у 1–5 знач.).

2. Месца, прадмет, на якім сядзяць, на які садзяцца. Сяргею чамусьці не сядзелася, нібы ў сядзенні таго крэсла, на якім ён круціўся, быў востры цвік. Сабаленка. Вёў матацыкл Цімка, сын жа сядзеў на заднім сядзенні. Карпаў. Воз [маці і Саша] рыхтуюць звечара. Мажуць дзёгцем калёсы, мосцяць канюшынай (пакарміць Сіўку) сядзенне, кладуць для нечага дошкі. Васілевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)