паме́жны Grenz-;

паме́жная зо́на Grénzzone f -, -n;

паме́жны інцыдэ́нт Grénzzwischenfall m -s, -fälle;

паме́жны канфлі́кт Grénzkonflikt m -(e)s, -e

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

зана́льны

(ад зона)

які мае адносіны да пэўнай зоны, характэрны ёй (напр. з-ая расліннасць, з. турнір).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

danger [ˈdeɪndʒə] n. небяспе́ка;

danger! aсцяро́жна!;

in danger у небяспе́цы;

out of danger па-за небяспе́кай;

danger money пла́та (надба́ўка) за небяспе́чную пра́цу;

the danger zone небяспе́чная зо́на

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

пры́гарадны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да прыгарада; знаходзіцца ў прыгарадзе. Прыгарадныя жыхары. Прыгарадны завод. Прыгарадны раён. // Які знаходзіцца паблізу горада. Прыгарадны лес. Прыгарадная зона. □ Пачалася аблава па ўсім гарадку і па прыгарадных вёсках. Чорны.

2. Які мае адносіны да транспартных зносін паміж горадам і прыгарадам. Прыгарадныя касы. Прыгарадны поезд.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тары́фны камерц. Taríf-;

тары́фная ста́ўка Tarífsatz m -(e)s, -sätze;

тары́фная зо́на Tarífzone f -, -n;

забаро́нная тары́фная сістэ́ма Prohibitívsystem n -s, -e

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

астрасфе́ра

(ад астра- + сфера)

частка цэнтрасферы, прамяністая зона цытаплазмы вакол клетачнага цэнтра, якая ўтвараецца ў час падзелу клеткі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

рызасфе́ра

(ад гр. rhiza = корань + сфера)

прыкаранёвая зона глебы, у якой сканцэнтравана вялікая колькасць мікраарганізмаў (бактэрый, грыбоў, актынаміцэтаў).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ахо́ўны, ‑ая, ‑ае.

1. Які нясе ахову, прызначаны для аховы. Ахоўная служба. Ахоўная зона. Ахоўнае лесанасаджэнне.

2. Які засцерагае, служыць для аховы ад шкоднага ўплыву чаго‑н. Ахоўная маска. Ахоўныя акуляры.

3. Разм. Ахоўнай афарбоўкі. На ярусах увіхаліся людзі ў ахоўнага колеру пакалечаных шапках. Пестрак.

•••

Ахоўная афарбоўка гл. афарбоўка.

Ахоўная граната гл. грамата.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

◎ Плю́жыць ’ліць як з вядра’ (смарг., Сл. ПЗБ), плюжыла ’слата, хлюпа’ (барыс., Стан.). У выніку кантамінацыі бел. плюхаць, плюхацца і пляжыі(ь < польск. plażyć ’хвастаць, сцёбаць, плёскаць’, якое са ст.-польск. plaga ’кліматычная зона’ (XVI–XVII стст.), а апошняе — з лац. plaga ’доўгая рыбацкая сетка’ > ’паласа неба’, plagella ’палоска тканіны’ (Банькоўскі, 2, 596). Спрыяла кантамінацыі і наяўнасць польск. plużyć ’біць струменем’, што магло быць і непасрэднай крыніцай запазычання.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

бізо́нія

(ад бі- + зона)

назва амерыканскай і англійскай акупацыйных зон у Германіі 1946—1949 іт. пасля іх сепаратнага аб’яднання.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)