зо́на
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
зо́на |
зо́ны |
| Р. |
зо́ны |
зо́н |
| Д. |
зо́не |
зо́нам |
| В. |
зо́ну |
зо́ны |
| Т. |
зо́най
зо́наю |
зо́намі |
| М. |
зо́не |
зо́нах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
зо́на, -ы, мн. -ы, зон, ж.
Поле, паласа, прастора паміж якімі-н. межамі, дзвюма лініямі ці ўздоўж якой-н. лініі, а таксама наогул пэўная тэрыторыя, вобласць, што характарызуецца якой-н. агульнай прыметай.
Пагранічная з.
Прыгарадная з.
Бяз’ядзерная з.
З. тундры.
З. адпачынку.
|| прым. зо́нны, -я, -ае і зана́льны, -ая, -ае.
Зонны тарыф.
Занальная доследная станцыя.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
зо́на ж. зо́на; полоса́;
з. ту́ндры — зо́на ту́ндры;
ру́дная з. — геол. ру́дная зо́на;
з. агню́ — воен. зо́на огня́;
○ без’я́дзерная з. — безъя́дерная зо́на;
з. адчужэ́ння — ж.-д. зо́на (полоса́) отчужде́ния;
дэмілітарызава́ная з. — демилитаризо́ванная зо́на;
мёртвая з. — мёртвая зо́на
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
зо́на, ‑ы, ж.
Пэўная прастора, што характарызуецца якой‑н. агульнай прыметай; паласа, раён. Арктычная зона. Лясная зона. Пагранічная зона. Зона адпачынку.
•••
Бяз’ядзерная зона — зона, у якой не павінна вырабляцца, захоўвацца і выкарыстоўвацца ядзерная зброя.
Дэмілітарызаваная зона — вызначаная дагаворам паласа ўздоўж граніцы дзвюх дзяржаў, на якой забараняецца будаваць умацаванні і трымаць войскі.
Мёртвая зона — прастора вакол радыёстанцыі, у якой наглядаецца паслабленне або адсутнасць прыёму радыёсігналаў.
[Ад грэч. zōnē — пояс.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Зо́на. Рус., укр. зо́на, польск. zona. З франц. zone (< лац. zona < грэч. ζώνη ’пас’) ці з лац. праз рус. (ці польск.). У рус. з XVII ст., у бел., верагодна, у XX ст. Шанскі, 2, З, 107; Фасмер, 2, 104; Блок–Вартбург, 651. Ням. пасрэдніцтва менш верагодна: іншае вымаўленне пачатковага зычнага (Біржакава, Очерки, 362).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
суту́рный / суту́рная зо́на геол. суту́рная зо́на.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
бяз’я́дзерны безъя́дерный;
○ ~ная зо́на — безъя́дерная зо́на
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прамзо́на ж. (прамысло́вая зо́на) промзо́на (промы́шленная зо́на)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
паграні́чча, -а, н.
Прыгранічная паласа, зона.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)