зако́лка, ‑і, ДМ ‑лцы; Р мн. ‑лак; ж.

Шпілька для валос.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

safety pin [ˈseɪftiˌpɪn] n. шпі́лька

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

hairpin [ˈheəpɪn] n. шпі́лька для валасо́ў

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

tiepin [ˈtaɪpɪn] n. шпі́лька для га́льштука

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

агра́фка, ‑і, ДМ ‑фцы; Р мн. ‑фак; ж.

Разм. Своеасаблівая шпілька, якая ужываецца для прымацавання чаго‑н. да адзення, змацавання тканін; англійская шпілька. — Міша, — пазвала.. [жанчына] раптам маленькага хлопчыка.. — Я табе, сынок, пакладу ў кішэню ключ, а каб не згубіў, прышпілю аграфкай. Карпюк.

[Фр. agrafe.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зако́лка разг. зако́лка, -кі ж., шпі́лька, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

hair pin

шпі́лька f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

gibe​1 [dʒaɪb] n. (about, at) кпі́ны, шпі́лька

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

wisecrack [ˈwaɪzkræk] n. infml жарт, до́сціп; шпі́лька, саркасты́чная заўва́га

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

по́кнуць, ‑не; зак.

Разм. Аднакр. да покаць (у 2 знач.). Нінка здрыганулася. З касы ў яе выпала шпілька і покнула на падлогу. Пташнікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)