умыка́нне, -я, н.

У некаторых народаў: выкраданне нявесты ў яе бацькоў.

Шлюб умыканнем.

Звычай умыкання.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

групавы́ группово́й;

○ г. шлюб — группово́й брак

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

марганаты́чны морганати́ческий;

○ м. шлюб — морганати́ческий брак

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

марганаты́чны, ‑ая, ‑ае.

У выразе: марганатычны шлюб гл. шлюб.

[Ад лац. morganaticus.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зарэгістрава́цца, -ру́юся, -ру́ешся, -ру́ецца; -ру́йся; зак.

1. гл. рэгістраваць.

2. Афіцыйна аформіць свой шлюб.

З. ў загсе.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адпра́ва, -ы, мн. -ы, -ра́ў, ж.

Набажэнскі абрад, які праводзіцца па просьбе вернікаў (шлюб, хрэсьбіны, паніхіда і пад.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зако́нный зако́нны;

◊

зако́нный брак зако́нны шлюб.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

морганати́ческий марганаты́чны;

морганати́ческий брак марганаты́чны шлюб.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

за́муж.

1. прысл. У выразах: пайсці (выйсці, зайсці) замуж за каго — стаць чыёй-н. жонкай; выдаць (аддаць) замуж за каго — садзейнічаць уступленню ў шлюб жанчыны; браць (узяць) замуж — жаніцца (ажаніцца) з кім-н.

2. у знач. наз. за́муж, -а, м. Замужжа, шлюб (разм.).

Няўдалы з. быў у яе.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

заручы́цца², -учу́ся, -у́чышся, -у́чыцца; зак., з кім і без дап.

Дамовіцца аб шлюбе, узяць шлюб.

|| незак. заруча́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)