cholewkarz

м. закройшчык (шавец)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

shoemaker

[ˈʃu:meɪkər]

n.

шаве́ц -ўца́ m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

bootmaker

[ˈbu:tmeɪkər]

n.

шаве́ц -ўца́ m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

сапо́жник

1. шаве́ц, род. шаўца́ м.;

2. перен. (неумелый человек) пренебр. парта́ч, -ча́ м.;

◊

сапо́жник без сапо́г погов. шаве́ц без бо́таў;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Schúhmacher

m -s, - шаве́ц

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

шпа́ндыр

(ад ням. Spannriemen)

рамень, якім шавец прымацоўвае сваю работу да нагі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

башма́чник

1. уст. шаве́ц, род. шаўца́ м.;

2. спец. башма́чнік, -ка м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

капы́л, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м.

1. Кавалак дрэва ў форме ступні, на якім шавец робіць абутак.

2. Адзін з драўляных брускоў, якія ўстаўляюцца ў палазы і служаць апорай для кузава саней.

◊

Гнуць на свой капыл (разм.) — рабіць па-свойму, не слухаючы думкі іншых.

Усё (усе) на адзін капыл (разм.) — аднолькава, аднолькавымі, падобна, падобнымі (парабіць, зрабіць, атрымацца).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

cobbler [ˈkɒblə] n.

1. dated шаве́ц, які́ займаецца рамо́нтам абу́тку

2. derog. парта́ч

3. : pl. cobblers BrE, infml бязглу́здзіца, лухта́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Мазлы́к ’анучка, якой выраўніваюць паверхню посуду’ (Сцяшк.). Спецыяльны тэрмін накшталт чэш. mazlik ’зубіла’ (шавец.), ’дошчачка для намазвання’; параўн. чэш. mazlavá hlina ’вязкая гліна’. Да ма́заць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)