шаве́ц, шаўца́, мн. шаўцы́, шаўцо́ў, м.

Майстар па шыцці і рамонце абутку.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шаве́ц

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. шаве́ц шаўцы́
Р. шаўца́ шаўцо́ў
Д. шаўцу́ шаўца́м
В. шаўца́ шаўцо́ў
Т. шаўцо́м шаўца́мі
М. шаўцу́ шаўца́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

шаве́ц, род. шаўца́ м. сапо́жник

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шаве́ц, шаўца, м.

Майстар па шыццю і рамонту абутку. Шаўцу заказчык боты заказаў І ў тэрмін да яго ў майстэрню завітаў. Корбан. — Куды ты, Андрэй? — запытала ў яго маці. — У камору. Кавалак скуры там быў. Боты трэба шаўцу занесці, няхай падладзіць, а то перады рвуцца. Чарнышэвіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шаве́ц м Schúhmacher m -s, -; Schúster m -s, - (разм)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

bootmaker [ˈbu:tˌmeɪkə] n. шаве́ц

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

shoemaker [ˈʃu:ˌmeɪkə]n. шаве́ц

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

башма́чнік

‘шавец’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. башма́чнік башма́чнікі
Р. башма́чніка башма́чнікаў
Д. башма́чніку башма́чнікам
В. башма́чніка башма́чнікаў
Т. башма́чнікам башма́чнікамі
М. башма́чніку башма́чніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

szewc

м. шавец;

kląć jak szewc — лаяцца як шавец

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

шпа́ндыр, ‑а, м.

Спец. Рэмень, якім шавец прымацоўвае сваю работу да нагі.

[Ад ням. Spannriemen.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)