Verbum

анлайнавы слоўнік

Чад,

дзяржава ў Афрыцы.

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Чад м.

1. Tschad n -s (дзяржава);

2. Tschádsee m -s (возера)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

чад м.

1. Dunst m -es, Qualm m -es;

2. перан. (дурман) Rausch m -es, Verbléndung f -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

Убангі-Шары-Чад (калонія) 11/143, 173

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Chad

[tʃæd]

Чад

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

чадзі́ць, -джу́, -дзі́ш, -дзі́ць; -дзім, -дзіце́, -дзя́ць; незак.

1. Утвараць чад, куродымець, курэць.

Лямпа чадзіць.

Печ чадзіць.

2. Напускаць чаду, дыму.

Не чадзі ты папяросай.

|| зак. начадзі́ць, -чаджу́, -ча́дзіш, -ча́дзіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ча́дзіць

‘куродымець, курэць, вылучаць пры гарэнні чад’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Іншыя варыянты: чадзі́ць, чадзі́ць.

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

чадзі́ць

‘куродымець, курэць, вылучаць пры гарэнні чад’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Іншыя варыянты: ча́дзіць.

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

самаго́нны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да самагону. Самагонны чад. // Прызначаны для прыгатавання самагону. Самагонны апарат.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

czad, ~u

м. чад

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)