Жывіцельнік (Кіс.), жывацельнік ’расліна Thalictrum aequilegifolium L., пылюшнік вадазборалісты’ (Касп.). Па лекавых уласцівасцях расліны ад асновы дзеяслова жывіць ’гаіць’ ці з суфіксамі ‑цель (‑tel‑), ‑н (‑ьn‑), ‑ік, ці з другой складанай часткай ‑těl‑ (гл. цела) і суфіксамі ‑ьн‑ік. У рус. самар. гаворках адзін з відаў Thalictrum мае назву жи́воко́сть (гл. жывакост).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

улуча́ць несов., разг.

1. (присоединять) включа́ть;

2. попада́ть в цель;

1, 2 см. улучы́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

канчатко́вы

1. оконча́тельный;

2. коне́чный;

~вая мэ́та — коне́чная цель;

◊ у ~вым вы́ніку — в коне́чном счёте

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прама́хвацца несов.

1. (не попадать в цель) прома́хиваться;

2. перен. (делать ошибки, промахи) прома́хиваться, плоша́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прамахну́цца сов.

1. (не попасть в цель) промахну́ться;

2. перен. (сделать ошибку, промах) промахну́ться, оплоша́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

улучы́ць сов., разг.

1. (присоединить) включи́ть;

у. каро́ву ў чараду́ — включи́ть коро́ву в ста́до;

2. попа́сть в цель

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мэ́та ж. цель;

ста́віць сабе́ за мэ́ту — задава́ться це́лью;

◊ мець на мэ́це — име́ть в виду́;

з мэ́тай — с це́лью; в це́лях

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

узвы́шаны

1. возвы́шенный; возведённый;

2. повы́шенный; взду́тый;

3. возвы́шенный;

1, 3 см. узвы́сіць 1-3;

4. прил., перен. (полный высокого значения) возвы́шенный;

~ная мэ́та — возвы́шенная цель

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ви́лка ж.

1. (столовая) відэ́лец, -льца м.;

2. техн., воен. ві́лка, -кі ж.;

ште́псельная ви́лка штэ́псельная ві́лка;

захвати́ть цель в ви́лку воен. захапі́ць цэль у ві́лку;

3. шахм. ві́лка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сук (род. сука́) м., в разн. знач. сук;

◊ на тым жа суку́ се́сці — оста́ться ни с чем, оста́ться при пи́ковом интере́се;

як у сук — а) в цель; б) ирон. па́льцем в не́бо

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)