цель

1. (мишень) цэль, род. цэ́лі ж., мн. цэ́лі, -ляў;

стрельба́ по закры́тым це́лям стральба́ па закры́тых цэ́лях;

2. перен. мэ́та, -ты ж.;

име́ть це́лью мець на мэ́це;

ста́вить себе́ (задава́ться) це́лью ста́віць сабе́ за мэ́ту;

с це́лью з мэ́тай;

в це́лях у мэ́тах (для таго́, каб).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

цель

Том: 36, старонка: 224.

img/36/36-224_1103_Цель.jpg

Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)

цало́к, -лка́ м., разг. ме́тко бью́щий в цель; ме́ткий стрело́к

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

цэль ж. цель;

стральба́ па закры́тых цэ́лях — стрельба́ по закры́тым це́лям;

◊ біць у ц. — бить в цель;

біць мі́ма цэ́лі — бить ми́мо це́ли

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нацэ́ліць сов.

1. (направить на цель) наце́лить, навести́;

2. перен. наце́лить

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падцэ́ліць сов., разг.

1. попа́сть в цель;

2. перен. угада́ть, улови́ть моме́нт

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падцэ́льваць несов., разг.

1. попада́ть в цель;

2. перен. уга́дывать, ула́вливать моме́нт

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

устремле́ние ср. (стремление) імкне́нне, -ння ср.; (намерение) наме́р, -ру м.; (цель) мэ́та, -ты ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Вяшчэ́ль ’вяшчун’ (Крывіч). Ад вяшчаць з суф. ‑ель. Прымаючы пад увагу архаічны характар суфікса (параўн. Слаўскі, SP, 2, 108) і запазычанасць утваральнай асновы, магчыма бачыць тут штучнае ўтварэнне «пад старажытнасць». Не выключаны таксама ўплыў суфіксацыі ‑цель; параўн. рус. дыял. богатель, гл. аб апошнім Слаўскі, SP, 107.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

паразі́ць сов.

1. порази́ть;

п. цэль — порази́ть цель;

2. (убить, умертвить) порази́ть, срази́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)