сычу́жына, ‑ы, ж.

Сычужны фермент.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

zymoprotein [ˌzaɪməˈprəʊti:n] n. biochem. ферме́нт

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

сычу́жны, ‑ая, ‑ае.

Які выдзяляецца ў сычугу, маецца ў ім. Сычужны экстракт. // Які вырабляецца з дапамогаю сычуга. Сычужныя сыры.

•••

Сычужны фермент гл. фермент.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

enzyme [ˈenzaɪm] n. biol. ферме́нт, энзі́м

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

трамбі́н, ‑у, м.

Фермент, які выклікае згусанне крыві.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

трыпсі́н, ‑у, м.

Фермент соку падстраўнікавай залозы, які ўдзельнічае ў расшчапленні бялкоў.

[Ад грэч. thrypsis — размолванне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пепсі́н, ‑у, м.

Спец. Неабходны для стрававання фермент страўнікавага соку, здольны расшчапляць бялкі; лякарства з такога ферменту.

[Ад грэч. pepsis — страваванне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пратрамбі́н, ‑у, м.

Складаны бялок у плазме крыві, з якога ўтвараецца фермент трамбін, неабходны для згусання крыві.

[Ад лац. pro — замест, раней і грэч. thrombós — камяк, згустак.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фібрыналізі́н, ‑у, м.

Фермент, які прысутнічае ў плазме крыві, каталізуе расшчапленне фібрыну і садзейнічае растварэнню згусткаў крыві — тромбаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ferment [ˈfɜ:ment] n.

1. непако́й, хвалява́нне (у грамадстве)

2. dated ферме́нт; заква́ска

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)