трыпсі́н, ‑у, м.

Фермент соку падстраўнікавай залозы, які ўдзельнічае ў расшчапленні бялкоў.

[Ад грэч. thrypsis — размолванне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)