ферме́нт
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
ферме́нт |
ферме́нты |
| Р. |
ферме́нту |
ферме́нтаў |
| Д. |
ферме́нту |
ферме́нтам |
| В. |
ферме́нт |
ферме́нты |
| Т. |
ферме́нтам |
ферме́нтамі |
| М. |
ферме́нце |
ферме́нтах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
ферме́нт, -у, М -нце, мн. -ы, -аў, м. (спец.).
Бялковае рэчыва, якое выпрацоўваецца клеткай і паскарае хімічныя рэакцыі ў жывых сістэмах.
|| прым. ферме́нтны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ферме́нт, -ту м., биол., хим. ферме́нт;
○ сычу́жны ф. — сычу́жный ферме́нт
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ферме́нт хим., биол. ферме́нт, -ту м., мн. ферме́нты, -таў;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ферме́нт, ‑у, М ‑нце, м.
Рэчыва бялковай прыроды, якое сінтэзуецца ў клетках жывых арганізмаў і ў мільёны разоў паскарае хімічныя рэакцыі, уласцівыя жывому арганізму.
•••
Сычужны фермент — фермент страўнікавага соку маладых жвачных жывёл, які выклікае згортванне малака; сычужына.
[Ад лац. fermentum — дрожджы, закваска.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ферме́нт м біял, хім Fermént n -(e)s, -e, Gärstoff m -(e)s, -e
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
сычу́жны сычу́жный;
○ с. ферме́нт — сычу́жный ферме́нт
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
сычу́жына ж. (фермент) сычу́жина
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пепсі́н, -у, м. (спец.).
Неабходнае для стрававання арганічнае рэчыва, якое выпрацоўваецца залозамі страўніка, фермент страўнікавага соку.
|| прым. пепсі́навы, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)